Ostalo

Beograd briše Zadarsku ulicu, istorijski srbski grad

SRPSKA RAZVOJNA AKADEMIJA  (RAS),

11.000 Beograd, Mitra Trifunovića-Uče – 80

Tel. 011/332-7927, email: Ova adresa el. pošte je zaštićena od spambotova. Omogućite JavaScript da biste je videli.

Br.  2/2019, 21. februar  7527 (2019)

BEOGRAD BRIŠE ULICU ZADARSKU – ISTORIJSKI SRPSKI GRAD

Srpska razvojna akademija (RAS) u Beogradu razobličava krivotvorenja u društvenim i prirodnim naukama, a očigledno je da su ta krivotvorenja (falsifikati) usmerena – s ciljem da bi se prikrile povjesne (istorijske) odlike srpske države i srpske kulturne baštine u Antici i Srednjem veku. Nažalost, ta krivotvorenja su izbrisala iz zvanične povjesti (istorije) srpskog naroda najosnovnije podatke o državi Srbiji – osnovanoj posle pada Rimske Imperije – 490. godine, sa prestonicom Srbije u Skadru. Mada je o ovom podtaku pisao katolički biskup iz Dalmacije, Andrija Kačić Miošić, u 18. stoleću, društvene nauke to ne beleže. A ta Srbija je trajala 661 godinu do 1171, kada na čelo države dolazi Stefan Nemanja. Pored prestonice Skadra, najznačajniji grad u Srbiji je bio – Zadar. I on je bio u srednjevekovnoj Srbiji punih 712 godina, od 490. do 1202. godine.

Ovo navodim, da bi pripadnici srpskog naroda i državljani Srbije, Republike Srpske i Crne Gore shvatili da je grad – ZADAR nastao u Srbiji i da mu je stanovništvo bilo srpsko, pravoslavne vere, te da su Zadar okupirali vojnici germanskih i romanskih država 1202. godine za vreme vladavine srpskog kralja Stevana Prvovenčanog Nemanjića. Tad je okupirana i srpska severoistočna obala Jadrana, te je, sa Zadrom, predata na upravu Mletačkoj Republici, s prestonicom u Mlecima. Naravno, u okupiranim delovima Srbije, počelo je pokatoličavanje Srba, čemu su se Srbi odupirali, ali je najmasovnije katoličenje obavljeno u 18. i 19. stoleću. Okupaciju je obavila zapadnoevropska krstaška vojska, a posle dve godine je okupirala i Carigrad i veliki deo Istočnog Rimskog Carstva (tzv. Vizantije).

Da biste se uverila da je krstaški rat vođen protiv Srbije, navodim o tome delove iz knjige akademika Slobodana Jarčevića: ''Bivši Srbi Mađari'', Izdavač ''Miroslav'', Beograd, Bulevar Maršala Tolbuhina 15, tel. 011/297-0875, Ova adresa el. pošte je zaštićena od spambotova. Omogućite JavaScript da biste je videli.:

''... Treba znati, da su Zapadnoevropljani poslali na Zadar krstašku vojsku. A krstaši su ratovala protiv država s islamskom, ili pravoslavnom hrišćanskom veroispovešću. Mađarska je bila katolička država, pa krstaška vojska ne bi mogla biti upućena da ratuje protiv nje. To znači, Zadar nije bio u okviru srednjevekovne Mađarske, početkom 13. stoleća, kako se to tumači u zvaničnoj povjesti - da bi se uklonila istina o Zadru u Srbiji! ... A da početkom 13. stoleća nema ratovanja između ugarske (mađarske) vojske protiv krstaša oko Zadra, nego da su u Zadru pravoslavni Srbi, koje Zapadnoevropljani pogrdno zovu imenima pripadnika hrišćanskih sekti iz prvih stoleća Nove ere (paterenima, šizmaticima, kudugerima... pa i bogumilima), vidi se u sledećim enciklopedijskim odrednicama:

'Papa Inoćentije Treći pokreće četvrti krstaški rat za 'oslobođenje svete zemlje', u kojem strada Zadar. Godine 1202, evropsko plemstvo, s celokupnom vojnom silom, stiže u Veneciju, odakle je trebalo da se, mletačkim brodovima, prebace u Palestinu. Pošto, navodno, nisu imali da plate Mlecima prevoz, na poziv mletačkog dužda, udaraju na Zadar. Nesumnjivo je Zadar 1202. godine teško strdao i zbog veze s bogumilima (tako su katolici zvali pravoslavne vernike, naša primedba). Zadrani su, u poslednjoj borbi na zidinama, istakli krstove, da uvere krstaše, da nisu bogumili, koji odbacuju krst. Toma Arhiđakon smatra pad Zadra božijom kaznom, 'jer su se žitelji njegovi odvratili od rimske crkve i prionuli uz jeretike'. Iako je Zadar razoren i osvojen od krstaša i pripojen Mletačkoj Republici, u gradu se i dalje beleži postojanje jeretika (pravoslavnih vernika, naša primedba). 1234. godine je zadarski nadbiskup Ivan, u prisustvu brojnih sveštenika, pročitao optužbe protiv biskupa Treguana, koji je izopšten kao falsfikator papske bule i zaštitnik jeretika (latinski: fautor hereticorum).

Zabeleženo je da su franjevce, koji su u Zadar došli s ciljem pokrštavanja jeretika, 1308. godine, fizički napali tamošnji sveštenici i učenici'.[1]

Da je stanovništvo Zadra bilo pravoslavne veroispovesti, pokazuju tadašnji međunarodni odnosi. Posebno ovaj krstaški rat s početka 13. stoleća. Pokrenut je protiv država s pravoslavnim stanovništvom i to se ne može prikriti. To označava i hrvatska enciklopedija, mada je u njoj izostavljeno, da su u Zadru bili Srbi pravoslavne vere i da je Zadar mogao biti samo u okviru Srbije. Jer, da je bio mađarski grad, ne bi ga krstaška vojska napadala. Krstaška vojska je 1204. zaratila protiv Istočnog Rimskog Carstva (Vizantije), okupiravši njegov veliki deo na Balkanu i u Maloj Aziji, a osvojila je i grad Konstantinopolj (Carigrad). Tek su Grci potukli katoličku vojsku 1259. i oslobodili Konstantinopolj 1261. godine. Znači, skoro šezdeset godina su katolici vladali zemljama s pravoslavnim stanovništvom, koje su pokušavali prevesti u rimokatoličku veru. Naravno, to su činili i s okupiranim pravoslavnim srpskim gradom Zadrom, ali je taj pokušaj pokatoličavanja bio bezuspešan u 13. stoleću, jer se kaže, da je pravoslavnih bilo mnogo u Zadru 1234 – naravno, katolički pisci zapisuju da su to bili jeretici (bogumili). No, promaklo im je, da su i sami upisali, da su Zadrani, prilikom borbi i odbrane svoje tvrđave, isticali hrišćanske krstove – a bogumili nisu poštovali hrišćanski krst, tako da na odbrambenim zidinama Zadra nisu bili bogumili (nehrišćani) - kako to tvrde u Vatikanu i zapadnoevropskim naučnim ustanovama. I ovde je reč o nepoštovanju u povjesnoj nauci osnovne logike. Navodi se, da bogumili nisu koristili oružje – a da su u Zadru bili bogumili, kako tvrde u Vatikanu, onda za Zadar nije trebalo ratovati, jer su se bogumili odricali ratovanja i ubijanja.

Zanimljiv je i podatak, da su zadarski (nekatolički) sveštenici i verski učenici fizički napali rimokatoličke franjevce i 1308. godine, a to ne bi mogli činiti, da u gradu nije bila hrišćanska pravoslavna većina - bogumili su propovedali nenasilje''.

S ovim Vas upoznajem zato što su novine: «Večernje novosti» u Beogradu, objavile 20. marta 2019, da će se ime ulice u Beogradu – ''Zadarska'' zameniti, na osnovu odluke Grada Beograda. Očigledno, nadležni u gradskim ustanovama  nemaju predstavu da je Zadar tako dugo bio grad u Srbiji, a državnici i povjesničari u Sribji, očigledno, nisu o tome obavestili gradske rukovodioce.  

Molim Vas, da u Srbiji, Crnoj Gori, Republici Srpskoj i u inostranstvu, ovaj tekst uručujete naučnim ustanovama, novinarima, književnicima, povjesničarima i državnicima.

S poštovanjem,

Akademik, dr Alek Račić

[1] „Bogumili“, Enciklopedija leksikografskog zavoda, Zagreb 1955, I svezak, str. 530-534.

• Prethodni
• Sledeći