Pričaonica

Marš na Drinu

drina

Pjesma, preciznije marš, Stanislava Biničkog nije postala poznata u svjetskim razmjerama nakon nedavnog izvođenja u UN u vrijeme srbske Nove godine, bila je svjetski hit i prije toga. Marš je svijetu i široj publici proslavio Ivo Andrić, koji ga je 1961. godine ponio sa sobom u Švedsku, na primanje Nobelove nagrade. Zbog svoje odlične melodije koja uspjeva da prenese emociju ponosa i pobjede malobrojne srbske vojske nad nadmoćnijom Austro-Ugarskom vojskom, na Ceru, što inače predstavlja i prvu pobjedu saveznika, pjesmu rado izvode mnogi tada poznati muzičari. Pjesma je prvobitno bila instrumentalna, a tek je 1964 godine napisan tekst.


Slijede snimci belgijske, holandske i britanske grupe, i jednog njemačkog revijskog orkestra:

Naravno, marš je zainteresovao i domaće muzičare da ga sviraju i preuređuju na svoj način:

Evo šta je izjavio predsjednik Generalne skupštine OUN Vuk Jeremić povodom negodovanja određenih likova na izvođenje ove očigledno veoma značajne pjesme u svjetskim razmjerama:

“Pesma Marš na Drinu, po mom dubokom uverenju, predstavlja simbol naše prošlosti na koju ja mislim da imamo puno pravo da budemo ponosni. A ono što se dogodilo, nakon što je ceo svet ispratio Marš na Drinu sa ovacijama i nakon što je dva dana ceo sistem UN u pozitivnom smislu brujao o tom koncertu, desilo se, ponavljam, dva dana nakon toga, to nije bila reakcija koja je usledila odmah, dva dana nakon toga nekoliko profesionalnih lobističkih udruženja koji imaju za svoj cilj ukidanje Republike Srpske, je pokušalo da napravi ovde kontraverzu, govoreći da je Marš na Drinu simbol srpskog, agresivnog, oni su rekli fašističkog, što je potpuni paradoks, ponašanja devedesetih godina …”

I za kraj jedna odlična i duhovita montaža na račun Istočnocaraca (ovako glasi preveden naziv za Austrijance), koji su svojim porazom doprinijeli da nastane ova pjesma.

 

 

Duško Bošković, objavljeno na sajtu SKK novembra. 7524. godine