Milorad Medaković
(Zvonigrad, novembar 1824 — Beograd, 14/26. mart 1897)
Srpski istoričar, novinar i diplomata. Medaković je bio sekretar i vojvoda kneza Danila, biograf Njegošev, i brat Danila Medakovića (1819—1881)
Milorad Georgije Medaković sa bratom Danilom okretao je točak istorije svog naroda. Podjednako se borio za njegovo oslobađanje i zbacivanje plašta zaostalosti. Romantičarskim zanosom širio je ideju slovenstva i ljubav prema Rusiji, čijom se tadašnjom moći ponosio koliko i svojom srpskom pripadnošću. Nošen patriotizmom Milorad godine 1844. na preporuku tadašnjeg dubrovačkog paroha i urednika „Magazina srpsko-dalmatinskog“ Đorđa Nikolajevića odlazi na Cetinje i postaje učitelj.
Od tada počinje Miloradova uzbudljiva diplomatska, novinarska, istraživačka i književnička karijera. Posle nekoliko godina učiteljevana, Petar II Petrović Njegoš imenuje Milorada za svoga prvog ađutanta. Ubrzo postaju veliki prijatelji, četvorogodišnji saradnici i saborci. Zajedno odlaze u Beč, gde mu Njegoš poverava ulogu korektora „Gorskog vijenca".
Po povratku iz Austrije Milorad svraća u Veneciju, radi prikupljanja građe o Crnoj Gori. Godinu dana kasnije odlučuje se da napusti, Cetinje i krene u novinarsku i književnu avanturu, zapisano je u „Glasu Crnogorca“ u br. 51, 26. novembra 1894.
Već 1. septembra 1848. Milorad se obreo u Kotoru, a dva meseca kasnije u Sremskim Karlovcima, gde se priključuje svom bratu, dr filozofije Danilu Medakoviću, koji je u to vreme bio poznati novinar i izdavač časopisa „Napredak“. Zbog pisanja članaka protiv Meternihove politike ugnjetavanja južnih Slovena, Milorad je 1849. bio uhapšen. Po izlasku iz apsane odlazi u Zagreb, gde se priključuje Ljudevitu Gaju i postaje saradnik „Narodnih novina“. Bio je glavni urednik „Šumadinke“, pokrenuo je i časopise 'Vojvođanka“ i „Južna pčela“ (pokrenut 15. oktobra 1851) . Krajem 1854. Milorad dobija poziv sa Cetinja „da se primi položaja sekretara knjaza Danila“. U junu 1885. prihvata ponuđeno i tako ulazi u politiku. Putovao je u Rusiju, nastojeći da izdejstvuje političku nezavisnost Crne Gore. Jedno vreme bio je činovnik Ruskog poslanstva u Beogradu. Radio je i na prikupljanju knjiga za cetinjsku biblioteku, a u Dubrovniku je završio fotografski kurs i tako 1845. postao prvi crnogorski fotograf. Umro je u Beogradu 14. marta 1897.u 74. godini života, zaveštavši tri kuće i sve akcije srpskom narodu.
Najznačajnije delo Milorada Medakovića je „Život i običaji Crnogoraca“ (1860).
