Danilo Srdić
Vrhovine, 10. VIII 1896 - 28. VII 1937)
Poznat pod nadimkom Crveni komandant, je bio srpski revolucionar i sovjetski vojskovođa iz Like, poznat po učešću u Oktobarskoj revoluciji, ali i kao jedna od najistaknutijih žrtava Velike čistke.Nosilac je najvišeg sovjetskog odlikovanja Ordena Crvene zastave.
Mihajlo Mikašinović
1715. – 1774.
Bio je vjeran svom narodu i svom pozivu, pa je završio kao tragičar u helenskim vremenima, rekao je penzionirani sociolog Svetozar Livada na promociji knjige "Mihajlo barun Mikašinović od Zmijskog polja" autora Đure Zatezala. Knjiga je posvećena prvom Srbinu koji je u 18. vijeku postao austrijski general, ali je zbog ljubavi prema svom narodu, čija je prava štitio, bio ražalovan i ostavljen da umre u bijedi i samoći.
Ilija Birčanin
(Kostrača kod Milića 1764 — posečen 4. februar 1804, Valjevo)
Knez podgorske knežine, posečen u Seči knezova krajem januara 1804. (po starom julijanskom kalendaru ili 4. februara po novom) u Valjevu. Sahranjen je u manastiru Ćelije u blizini Valjeva.
Sočivica Stanko (Stanislav)
(Region Trebinja, oko 1715. – nepoznato, 1777.)
Bio je podanik osmanskih plemića Umetalčića, koje je, zbog tiranije koje je zu pomoć braće pobio. Prešao je potom na mletačku teritoriju, na područje Imotskoga, gdje se uglavnom bavio trgovinom i hajdučijom.
Slobodan Jarčević
(02. februara 1942. Gornje Ravno, Kupres, Jugoslavija - 18.8.2020. Beograd, Srbija)
Porodica Slobodana Jarčevića preseljena je u Nove Kozarce, Opština Kikinda, Banat – SR Srbija, 1946. godine. Otac, borac antifašista je umro1949, pa je Slobodan ostao s majkom i dva mlađa brata. Majka mu je bila nepismena radnica, te mu je školovanje bilo neredovno.
Petar Popović Pecija
(1826. — 1875)
Petar Popović, zvani Pecija (1826. — 1875) je rođen od oca Petra i majke Ilinke u selu Bušević u Krupskoj. Većinu života proveo je u gradu Kostajnici.Petar je sam naučio pisati i čitati, a osim srpskog govorio je i turski jezik.
Nikola Krestić
( Zagreb, 22. decembra 1824. - Zagreb, 1. decembra 1887)
Krestić predstravlja političku ličnost Srba u Hrvatskoj koja je stekla značajno ime još u vreme bana Jelačića. Gimnaziju je završio u Zagrebu, filozofiju u Pešti, a prava u Zagrebu, gde je 1847. otvorio advokatsku kancelariju. Ban Jelačić ga je 1848. i 1849. zaposlio kao svog tajnika (sekretara).
Luka Vukalović
(Bogojevići u Zupcima,Trebinje, Istočna Hercegovina, 18. oktobar 1823 — Saltakča, Odesa, Rusija 6. jul 1873)
Vođa srpskog ustanka u Hercegovini 1852—1862.Vukalović je u Trebinju izučio puškarski zanat i neko vreme se bavio njime u Herceg Novom. U doba Omer-pašine akcije protiv Crne Gore vratio se 1852. u rodni kraj, gde je izabran za plemenskog glavara i kapetana.
Ilija Smiljanić
(Lika, nepoznato - Vučjak, klanac na Velebitu, 5. septembra 1654)
Uskočki harambaša i serdar.
Iz rada Božidara Petranovića, pisanog o srpskoj porodici Smiljanića u Srpsko-dalmatinskom magazinu iz 1841. godine, vidi se da je Ilija sin Petra Smiljanića, istaknutog harambaše rodom iz Like. Ilije je uskočki (morlački) harambaša, serdar i narodni junak Dalmacije iz 17. vijeka. Za vrijeme mletačko-turskog (Kandijskog) rata 1645-1669, kda je teret odbrane Dalmacije pao na uskoke, komandovao je odredom čija su dejstva, uz ostale uskočke čete, imala odlučujući značaj za odbranu Ravnih Kotara.
(1890. god. Kačanj kod Bileće - 11. avgusta 1917)
Vladimir Gaćinović bio je književnik, esejista, može se reći i filozof, revolucionar i idejni tvorac Mlade Bosne. Rođen je 1890. godine u selu Kačnju kod Bileće. Osnovnu školu završio je u Bileći i školovanje nastavio u Mostaru. Već tada, Gaćinović je postao dio literarno-filozofskog društva Matica i jednog mlađeg nacionalističko-socijalnog Sloboda koje se okupljalo oko Bogdana Žerajića. U Matici je dao svoje književne prikaze o Kočiću, a u Slobodi učestvuje u diskusijama o revoluciji.
Pero Kreco
(1846 — 1907)
Vojvoda, odnosno jedan od vođa bosansko-hercegovačkog ustanka protiv otomanske vlasti 1875 — 1878. i poslanik prve skupštine austrougarske provincije Bosne i Hercegovine.
Vuk Mandušić
Srpski uskočki vojvoda (harambaša) u Dalmaciji (okolina Šibenika, sada selo Bribir do Bribirskih Mostina) iz 17. vijeka, koji je ratovao u službi Mletačke republike protiv Turaka, za vrijeme Kandijskog rata. U mletačkim izvorima se spominje kao pravoslavni Morlak (Vlah), kako su tada nazivali Srbe. Sa svojim četama je prodirao na tursku teritoriju, pljačkao i ubijao Turke.
Lazar Mamula
(Gomirje, 22. maj 1795 — Beč, 12. januar 1878)
Austrougarski general i namesnik Dalmacije.Lazar Mamula je Srbin iz Gorskog Kotara, današnja Republika Hrvatska. Rođen 1795. godine u Gomirju, mestu u kojem se nalazi poznati srpski manastir Gomirje.
Vasilije-Vajan Kovačević
(Pritoka-Bihać, 1844-1896)
Sveštenik Srpske pravoslavne crkve, cenjeni nacionalni radnik i srpski krajiški vojvoda, bio je jedan od glavnih vođa Bosansko-hercegovačkog ustanka (1875-1878).
Stojan Janković
Stojan Mitrović Janković
(oko 1635—1687)
U srpskoj narodnoj pesmi češće izgovaran kao Janković Stojan) bio je jedan od vođa kotarskih uskoka u XVII veku, poglavar i upravnik morlaka, serdar Kotara, kavaljer sv. Marka, konjički kapetan, zapovednik tvrđave Ostrovice.
Stojan Janković je sin Janka Mitrovića (1613—1659), harambaše, glavnog poglavara morlačke narodne vojske u Kandijskom ratu, čiji otac Mitar je iz Žegara. Mitrovići su se doselili zajedno sa drugim Žegaranima 1647. u Budim kod Posedarja na mletačkoj teritoriji.1)
Sinobadi, tj. ital. Sinobad di Knin su srpska plemićka porodica iz Knina (preciznije rečeno: iz Kninskog Polja).Porodica je prvotno živela u Hercegovini, koja je u vreme njihovog boravka na tom prostoru bila u sastavu srpskog Vojvodstva Svetog Save (1435–1483) i nešto ranije u sastavu srpske županske Raške oblasti.Sinobadi su slavna morlačka porodica (Morlak, tj. Morovlah / Crni Vlah – Srbin uskok), koja je uz druge srpske plemićke porodice poput Jankovića (Mitrovića), Raškovića, Bogunovića, Vladimirovića, Kačića, Budisavljevića i drugih, kreirala srpsku dinarsku istoriju od 16. do 20 veka.
Tešan Podrugović
(1783-1815.)
On je vrlo lijepo znao udarati u gusle, ali pjevati nije znao (ili nije ćeo) nikako, nego je pjesme kazivao kao iz knjige; i za skupljanje pjesama taki su ljudi najbolji, jer oni osobito paze na red i na misli, a pjevači (osobito koji su samo pjevači) mlogi pjevaju i ne misleći šta…
Mihajlo Latas (Omer-paša Latas)
(Janja Gora, opština Plaški, 24. septembar 1806 – Carigrad, 18. april 1871)
Turski paša srpskog porijekla, rodom iz srpskog područja u Hrvatskoj.Prvo, ime mu je bilo Mihailo, „Mićo“. Rođen u Janjoj Gori koja se u to vrijeme nalazila u Austriji, kao sin nižeg oficira u austrijskoj vojsci, učio je srednju školu u Gospiću.
Dr Jovan Rašković
(1929.-1992.)
Bio je psihijatar, akademik, osnivač Srpske demokratske stranke (SDS) u Hrvatskoj. Jovan Rašković je rođen u Kninu, 5. jula 1929, a preminuo u Beogradu, 28. jula 1992. godine.
Mladen Stojanović
(Prijedor, 7.april 1896. – Jošavka, 2.april 1942.)
...»I rodi mi se sin Mladen, sedmog aprila 1896. godine», zabilježi proto Simo Stojanović radostan trenutak. Tog dana, a već je imao dvije kćerke, rodi mu se prvo muško dijete. U čudno vrijeme. Jednu okupaciju, onu tursku, zamijenila je druga, ovaj put velika imperija Habzburga.
Stevan Šupljikac
(Petrinja, 1786 – Pančevo, 27. decembar 1848.)
Austrijski general-major i prvi vojvoda Srpske Vojvodine. Rođen je u Petrinji u Austriji (današnja Hrvatska), a umro u Pančevu (Vojvodina, Austrija (danas Srbija).
Šupljikac potiče iz graničarske porodice.
Gavro Vučković – Krajišnik
Dabar/Sanski Most, 1830 - Beograd,1876)
Najinteresantnija politička ličnost među pravoslavnim Srbima u Bosni u doba Topal Šerif Osman-paše (1860 - 1869) bio je Gavro Vučković-Krajišnik. On je rođen u selu Dabru, kod Sanskog Mosta, od oca Filipa Vučkovića, trgovca.Otac ga je dao u školu daskalu Simi u Sarajevo, ali tu je on više služio daskala i ženu mu nego što je učio.
Lazar Lazo Škundrić
(1825-19??)
Poslednji lički hajdučki vođa (harambaša: 1862-1865), rodio se 1825. godine u selu Prljevu (Lika) u srpskoj pravoslavnoj porodici, od oca Dane Škundrića (17??-1850) i majke Janje Bukarica (17??-1842), koja je pre udaje živela u Erveniku (severna Dalmacija).
Svetozar Borojević
Svetozar Borojević od Bojne, (nem. Svetozar Boroević von Bojna, (13. decembar 1856, Umetić, Banija, Vojna krajina, Austrijsko carstvo – 23. maj 1920, Klagenfurt, Republika Austrija)
Feldmaršal austrougarske vojske, jedan od najistaknutijih austrijskih vojskovođa, ugarski (mađarski) plemić (od 1905) sa predikatom „od Bojna", i pravom da bude proizveden u mađarskog barona (od 1917), rođen u srpskoj pravoslavnoj porodici.
Stevan Binički
(Mušaluk, Gospić, 20. decembar 1840 — Beograd, 28. april 1903.)
Oficir austrijske i kasnije srpske vojske.Stevan Binički, se školovao za inžinjerijskog graničarskog tehničara u Italiji i u Austriji. U austrijskoj vojsci se ističe 1866. tokom bitke kod Kenigreca. Položivši zakletvu za srpskog podanika, 16. aprila 1868, primio je srpsko državljanstvo.
Trivun Bundalo
(Hašani – Krupa, 1842. - ? )
Vojvoda Trivun Bundalo, rodjen u Hašanima (Krupa na Uni), od oca Jovana i majke Deve. Jedan od vodja bosansko-hercegovačkog ustanka 1875 – 1878. Savremenik i saborac krajiških hajduka:Petra Popovica Pecije,Goluba Babića,Trive Amelice, popa Jove Gaka, popa Vajana Kovačevića i Sime Davidovića.
Mehmed - Paša Sokolović
(oko 1505 — 11. oktobar 1579)
U narodu poznatiji kao Mehmed-paša Sokolović, je bio veliki vezir (predsednik vlade) u Osmanskom carstvu. Rođen je kao Bajica - Bajo Nenadić.
Đurađ Karanović
Krnjeuša, 1827. – Šabac, 1880.
Đurađ Karanović zvani pop Karan srpski vojvoda, koji je bio poznat u Bosni i Hercegovini, tako i u Staroj Srbiji. Brat je čuvenog vojskovođe iz bosanskog ustanka 1875. godine, popa Stevana Karana Rođen je selu Krnjeuša, 1827. godine, a umro je 1880. godine u Šapcu.
Ivan Knežević
(Popovi, 1760 — Šabac, 29. jun/12. jul 1840.)
Poznatiji u narodu kao Knez Ivo od Semberije je bio knez nad svim selima tadašnje Bijeljinske nahije.
Knez Ivo je rođen u Popovima kod Bijeljine. Pored Filipa Višnjića jedan je od najznačajnijih srpskih istorijskih ličnosti rođenih u Semberiji i kao takav se pojavljuje na grbu opštine Bijeljina.
Sava Vladislavić Raguzinski
(Jasenik 1668. - Sankt Peterburg 1738.)
Sava Vladislavić Raguzinski ili „grof Raguzinski ili Ilirski“ (rus. Sávva Lukíč Raguzínskiй-Vladislavič, graf Raguzinskiй ili Illiriйskiй; Jasenik, 1668. - Sankt Peterburg 1738) je bio srpski trgovac i avanturista, koji je kasnije otišao u Rusiju i ušao u službu ruskog cara Petra Velikog. Poverene su mu mnoge diplomatske misije u Carigradu, Rimu i Pekingu. Njegovo najznačajnije delo bio je Kjahtinski dogovor, koji je regulisao odnose Rusije i Kine sve do sredine 19. veka.
Stevan Karanović
Krnjeuša, 27. decembar 1834. - 1913.
Stevan Karanović zvani pop Karan je pop i srpski vojvoda, koji je bio poznat u Bosni i Hercegovini, tako i u Staroj Srbiji. Brat je čuvenog vojskovođe iz bosanskog ustanka 1875. godine, popa Đoke Karana Rođen je selu Krnjeuša, u Bosanskoj Krajini, 1834. godine, a umro je 1913. godine.
Hadži Staka Skenderova
Sarajevo, ca.1830./1831.- Sarajevo, 1891.
„No jedno je, što nam se vrlo daje na čudo.Usred Sarajeva, gdje korov divljaštva raste bujno, nikla jedna učiteljka, djevojka, po imenu Staka Skenderova, koja nam se čini kao Deifoba, koja u opustjeloj kakvoj pećini proriče usamljenih glasova žive istine.Ta usamljenica u pustinji, progonjena po neizobraženom općinstvu, sama otvori djevojačku učionicu.“
Stojan (Dobrilović) Čupić
(Piva, 1765 — Zvornik, 1815)
Jedan od najznačajnijih vojvoda Prvog srpskog ustanka, poznat i pod imenom Zmaj od Noćaja. Veoma rano je ostao bez roditelja, pa iako mlad, ali i najstariji u porodici, odlučio je da se preseli u Srbiju. Sa tri sestre zaputio se u Mačvu u Crnobarski salaš, gde mu je živeo deda po ocu.
Milan Tepić
(Komlenac kod Kozarske Dubice, 1957 — Bedenik kod Nove Rače, 29. septembar 1991)
Major Jugoslovenske narodne armije i narodni heroj Jugoslavije.
- Jedanput ljudi daju riječ, ona ostaje ili se pogazi. Ja sam dao riječ da ću da branim ovu zemlju ako joj bude teško - jedna je od najcitiranijih rečenica u srpskom jeziku kad god neko želi ponešto da kaže o herojstvu. Izrekao ju je major JNA Milan Tepić iz potkozarskog sela Komlenca.
Golub Babić
Rođen je u Trubaru kod Drvara 7. septembra 1824 g. od oca Ilije i majke Vasilije. Odrastavši najprije se borio protiv turskog zuluma kao hajdučki harambaša u jugozapadnoj Bosni i Tromeđi.
Mićo Ljubibratić
(Ljubovo, Trebinje, 1839 — Beograd, 26. februar 1889)
Srpski vojvoda u Hercegovini.U hercegovačkim ustancima (1857—1862) ističe se hrabrošću, sarađuje sa vojvodom Lukom Vukalovićem, i sarađuje sa oslobodilačkim pokretom Garibaldija u Italiji.
Manojlo Bubalo-Kordunaš
(1866—1939)
Otkako je završio učiteljsku školu pa dalje celog svog života, pored pedagoško-prosvetnog rada, bavio se vrlo marljivo skupljanjem narodnih predanja i tako veoma zadužio našu etnološku nauku. Građa koju ovde objavljujemo ima ton pedagoško-etnografskog spisa kakav imaju i drugi njegovi radovi uvek pisani lepim narodnim jezikom s obiljem dragocenog etnološkog materijala.
Gavrilo Princip
Gavrilo Princip je rođen 25. jula 1894. u Obljaju, kod Bosanskog Grahova a umro je 28. aprila 1918. u češkom zatvoru Terezijenštat. Kao devetnaestogodišnjak i član tajne organizacije Mlada Bosna, izvršio je atentat na austrougarskog prestolonaslednika Franca Ferdinanda i njegovu suprugu Sofiju 28. juna 1914.
Filip Višnjić(1767-1834)
Jedan od najpoznatijih srpskih guslara i tvoraca srpskih narodnih pesama.Filip Višnjić je rođen na Majevici , u selu Gornja Trnova , opštinaUgljevik . Oslepevši od velikih boginja još kao dete, Višnjić je postao profesionalni pevač.
Petar Kovačević Mostarac
(19.avgusta 1793. – 17.juna 1864.)
Rođen 19. avgusta 1793. od oca Mihaila po zanimanju zlatara i majke Rose, jedno vrijeme boravi u Dubrovniku i Sarajevu a potom odlazi u Šibenik radi boljih uslova rada a i zbog kuge koja je u to vrijeme harala ovim krajevima. Petar Kovačević svojim poštenjem stekao je veliki ugled u Šibeniku.
