Stevan Binički
(Mušaluk, Gospić, 20. decembar 1840 — Beograd, 28. april 1903.)
Oficir austrijske i kasnije srpske vojske.Stevan Binički, se školovao za inžinjerijskog graničarskog tehničara u Italiji i u Austriji. U austrijskoj vojsci se ističe 1866. tokom bitke kod Kenigreca. Položivši zakletvu za srpskog podanika, 16. aprila 1868, primio je srpsko državljanstvo.
Kao inženjerijski poručnik stupa u srpsku vojsku, gde je postavljen za komandira III pontonske čete u Jasici (kod Kruševca). Tu mu se, u braku sa Marijom baronicom fon Rehingen, 27. jula 1872. rađa sin Stanislav1).U Jasici i Đunisu ostao je do 1874, a onda je unapređen u čin kapetana II klase i 1875. postavljen je u Ćupriji za komandanta pontonirskog bataljona.
U I srpsko-turskom ratu 1876/77, komandujući kruševačkim odredom posebno se istakao u borbama u Jankovoj klisuri kada je proterao Turke prema Blacu i Kuršumliji, pa je 9. avgusta bio unapređen u čin kapetana I klase, a 10. septembra u čin majora. Bio je teško ranjen u boju na Adrovcu, gde je uz pomoć pukovnika Rajevskog odbija napad nadmoćnih turskih snaga. Tokom boja na Krevetu izvršenim protivnapadom preotima od Turaka odsek Grebun-Rujnik. Inženjer major postao je 10. septembra, a inženjer potpukovnik 10. oktobra 1876.
U II srpsko-turskom ratu bio je komandant ibarske divizije (kruševačke brigade I i II klase i čačanske brigade II klase). Formirao je kuršumlijski odred, oslobodio Prokuplje i Kuršumliju 25. decembra. Godine 1883. dobija unapređenje u inženjera pukovnika, a 1884. postavljen je za ađutanta kralja Milana.
U srpsko-bugarskom ratu 1885. bio je komandant šumadijske divizije, pa moravske i komandant inženjerijskog arsenala u Ćupriji. Penzionisan je 1891, ali je 1895. reaktiviran i postavljen za direktora fabrike monopola duvana. Konačno je penzionisan 1900. Umro je u Beogradu 1903. i tu je i sahranjen.
1) Stanislav Binički - Autor je većeg broja kompozicija za vojne duvačke orkestre: uvertire Iz mog zavijčaja, ciklusa narodnih pesama u obradi Na Liparu, ciklusa Pesme iz Južne Srbije i Mijatovke, vojnih marševa Na Drinu i Paradni marš. Smatra se da je najpoznatiji srpski marš, Na Drinu, Binički posvetio pukovniku Stojanoviću, koji je poginuo u Bici na Ceru. Komponovao je muziku za bajku Ljiljan i omorika, uvertiru za Vojnovićev Ekvinocio, muziku za pozorišne komade Put oko sveta, Nahod, Tašana i dr.
