Sima Lukin Lazić
(Bos.Brod,1863. – Rajić, 1904.)
Sima Lukin Lazićje rođen 15. avgusta 1863. godine u Bosanskom Brodu u trgovačkoj porodici. Zbog rada protiv turskih vlasti, njegov otac je prebegao u Srbiju. Mladi Lazić se školovao u osnovnoj školi u Šapcu i u gimnaziji u Beogradu, gde 1876. godine završava treći razred.
Joksim Nović-Otočanin
(Zalužnica kod Vrhovina u Lici, 15. mart 1806 — Novi Sad, 18. januar 1868)
Srpski romantičarski pisac.Rođen je u oficirskoj porodici. Gimnaziju je učio u Sremskim Karlovcima i u Šaroš-Pataku, u Ugarskoj, filozofiju na univerzitetima u Jeni, Getingenu i Hagu, a prava u Beču (1824). Do 1848. godine malo je podataka o tome gde je bio i čime se bavio.
Jovan Sundečić
(Golinjevo, pored Livna, 1825 - Kotor, 1900)
Pjesnik i pripovjedač; po završetku zadarske bogoslovije radio je kao sveštenik u Istri i po Sjevernoj Dalmaciji, potom kao profesor bogoslovije koju je završio, a onda kao urednik raznih listova i godišnjaka: Glasnika dalmatinskog, Zvijezde, Narodnog kalendara, Orlića, Crnogorca.
Dimitrije Mitrinović
(Donji Poplat, 21. oktobar 1887 — Ričmond kod Londona, 28. avgust 1953)
Srpski avangardni kritičar, teoretičar, filozof, esejist, pesnik i prevodilac.Rođen je u Poplatu(u današnjoj Opštini Berkovići). Detinjstvo je proveo u Zovom Dolu kod Nevesinja gde su njegovi roditelji bili učitelji. Osnovnu školu završio je u Blagaju, gimnaziju u Mostaru, a studije filozofije, psihologije i logike u Zagrebu, Beogradu, zatim u Beču i Minhenu. Apsolvirao je u Tibingenu 1914. godine.
Dara Sekulić
(Kordunski Ljeskovac, Kordun, Kraljevina Jugoslavija, 1931)
Srpska pjesnikinja.Rođena je 1931. godine u Kordunskom Ljeskovcu na Kordunu. Godine 1942, kada je imala deset godina, ustaše su joj spalile rodnu kuću. Nakon pogibije njenih roditelja, odrastala je po različitim dječjim domovima i internatima."I pored svih krvavih aljina, Krajina je nježna i plemenita, kao i njeni pjesnici i njena djeca. Ja sam dijete Krajine."
Avdo Karabegović – Hasanbegov
(Modriča, 25. avgust 1875 – Loznica, 18. decembar 1908[1])*
Srpski pesnik i nacionalni radnik iz Bosne i Hercegovine.Avdo Karabegović i Osman Đikić bili su među nosiocima srpske priče u Bosni kod Srba-muhamedanaca.
Pero Slijepčević
(Samobor kod Gacka, 12. jun 1888 — Beograd, 13. decembar 1964)
Bio je rpski književni istoričar. Posle završene gimnazije u Mostaru opredelio se za studije germanistike i filozofije na Bečkom univerzitetu. Obrazovanje je upotpunio doktoratom na univerzitetu u Friburgu u Švajcarskoj s tezom o budizmu u nemačkoj književnosti, 1917. godine.
Pero Zubac
(30.05.1945.)
Pero Zubac je rođen u Nevesinju, Hercegovina, 30. maja 1945. godine. Osnovnu školu završio u rodnom mestu, a eksperimentalnu gimnaziju u Lištici i Zrenjaninu. Studirao književnost južnoslovenskih naroda na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu. Član Udruženja novinara Jugoslavije i Udruženja književnika Srbije.
Osman Đikić
(7. januar 1879, Mostar — 30. mart 1912, Mostar)
Bosansko-hercegovački i srpski pjesnik, autor drama, publicista i političar. Osman Đikić i Avdo Karabegović bili su među nosiocima srpske priče u Bosni među Srbima-muhamedancima.
Ivo Vojnović
(Dubrovnik, 9. oktobar 1857 — Beograd, 30. avgust 1929)
Knez (grof, konte) užički Ivo Vojnović, srpski književnik i pravnik, član Srpske kraljevske akademija nauka (1924), dramaturg Hrvatskog zemaljskog kazališta u Zagrebu, bio je dubrovački pisac iz poznate srpske porodice Vojnovića.
Jovan Radulović
(Polača kod Knina, 29. septembra 1951 - Beograd, 09.03.2018.)
Srpski pisac iz Dalmacije.Njegove pripovijetke, romani i drame, vezane su uglavnom za život Srba u Dalmaciji i problematične istorijske odnose između Srba i Hrvata na tom prostoru.
Branko Ćopić
(1915—1984)
Srpski i jugoslovenski književnik. Osnovnu školu završio je u rodnom mjestu, nižu gimnaziju u Bihaću, a učiteljsku školu pohađao je u Banjoj Luci i Sarajevu, te je završio u Karlovcu. Na Filozofskom fakultetu u Beogradu diplomirao je 1940. godine.
Medo Pucić
(Dubrovnik, 12. mart 1821 — Dubrovnik, 30. jun 1882)
Srpski književnik, naučnik i političar iz Dubrovnika. Pripadao je plemićkom rodu Pucić i bio je jedan od najpoznatijih dubrovačkih Srba katolika iz 19. veka.
Vladimir (Nikola) Nikolić
(1829. - 1866.)
Rođen je svešteničkoj porodici u Novoj Gradiški 25. 6. 1829. godine. Osnovnu školu završio je u Novoj Gradiški, a gimnaziju i pravne nauke u Zagrebu. Kao mladi pravnik radi u Zagrebu gdje je ušao u krug pripadnika Ilirskog pokreta, a posebno se sprijateljio sa Dimitrijem Demeterom. Na njegov nagovor on svoje rodno ime ( Nikola) menja u umetničko Vladimir.
Simo Milutinović Sarajlija
(Sarajevo 3.8. 1791. — Beograd 30.12. 1847)
Srpski pesnik i Njegošev učitelj. U društvu beogradskih književnih ljudi u početku druge polovine XIX veka Sima je bio pretpostavljan Gunduliću dok je Gete o njemu napisao dve stranice pohvala.
Mihailo J. Zastavniković
Osijek, 1879. — Negotin, 27.03.1927.
Učitelj i pesnik. Autor pesme "Kreće se lađa francuska" i adaptator muzike za pesmu "Tamo daleko".
Otac Jovan (Josif) bio je sudija iz Široke Kule kod Gospića a poreklom iz Ribnice, takođe u Lici, majka Marija Vojvođanka.
Prota Nikola Begović – srpski polihistor
U kulturnoj istoriji srpskog naroda, prota Nikola Begović (1821-1895) spada među one izuzetno plodne pisce iz svešteničkog staleža, koji su birali zanimljivu, uvek aktuelnu tematiku i pri tom negovali osobeni jezički izraz. U širim krugovima je poznat kao autor klasičnog etnografskog ostvarenja Život i običaji Srba graničara, koje je reprintovano u čuvenoj ediciji Prosvete „Baština”.
Petar Preradović
General-major Petar fon Preradović
(Grabrovnica kraj Bjelovara,7/19.mart1818.-Farafeld kraj Beča,18.avgust 1872.)
Srpski[1] i hrvatski pjesnik i slovenofil.Preradovići vode poreklo iz Stare Srbije, odakle se u XVII veku, pre velike Seobe Srba, preselili u Bačku i nastanili u selu Leđen (danas Riđici) u gornjoj Bačkoj, između Baje i Sombora.
Budimir – Bude Budisаvljević Prijedorski
Bjelopolje/Korenica, 29. VII. 1843 – Zagreb, 22. I. 1919.
Budimir – Bude Budisаvljević pl. Prijedorski bio je srpski oficir, književnik i političаr koji je delovаo nа području Vojne Krаjine i Hrvаtske koji je dаo veomа veliki doprinos poboljšаnju kulturnog i političkog položаjа Srbа u Hrvаtskoj, аli je i pored togа, još pre svoje smrti, gotovo potpuno zаborаvljen.
Aleksa Šantić
(Mostar, 27. maj 1868. – Mostar, 2. februar 1924.)
Rođen je u Mostaru, od oca Rista i majke Mare, gde je proveo većinu života. Otac mu je umro u ranom detinjstvu, pa je živeo u porodici strica Miha zvanog „Adža“. Imao je dva brata, Jeftana i Jakova, i jednu sestru Persu, dok mu je druga sestra, Zorica, umrla još kao beba. Pošto je živeo u trgovačkoj porodici, ukućani nisu imali dovoljno razumevanja za njegov talenat. Završio je trgovačku školu u Trstu i Ljubljani, potom se vratio u Mostar.
Petar Kočić
(29. jun 1877. Banja Luka — 27. avgust 1916. Beograd)
Srpski pesnik, pisac i političar. Rođen je u selu Stričići na Zmijanju, na planini Manjači kod Banje Luke u današnjoj Republici Srpskoj.Osnovnu školu je učio u manastiru Gomionica gde mu je otac, zakaluđerivši se kao udovac, bio iguman.
Vaso Kondić
Novi Grad / Bos.Novi, 1868. – Bijeljina, 1909.
Rodio se 1868. u Svinji(?) kod Bos.Novog (Novog Grada). U Novom je završio osnovnu školu i poslije završetka osnovne škole počeo je da radi u trgovini svog brata Riste.Kasnije je sam otvorio trgovačku radnju, ali pošto mu posao nije išao, brzo ju je zatvorio.
Gojko Đogo
(rođen 1. novembar 1940. godine, Vlahovići, opština Ljubinje)
Srpski pisac i pesnik, i član Senata Republike Srpske.
Tokom 80-ih godina prošlog veka se istakao kao disident i protivnik komunističkog režima, zbog čega je, između ostalog, Milorad Vučelić zahtevao da gospodin Đogo bude uhapšen.
Vladan Desnica
(Zadar, 17. septembar 1905 — Zagreb, 4. mart 1967)
Vladan Desnica rođen je u Zadru u srpskoj porodici Desnica, pravoslavne veroispovesti. Njegov otac je Uroš Desnica, a majka Fani Desnica, rođ. Luković. Vladan Desnica potomak je Stojana Mitrovića Jankovića[1] (oko 1635—1687), u srpskoj narodnoj pesmi poznatog kao Janković Stojan, vođe srpskih kotarskih uskoka u XVII veku, serdara Kotara, kavaljera sv. Marka, konjičkog kapetana, zapovednik tvrđave Ostrovice.
Mirko Korolija
(Kistanje, 9. septembar 1886 — Šibenik, 10. jul 1934)
Književnik i političar rođen u Kistanjama u Bukovici gdje je završio osnovnu školu. U Zadru upisuje „Cesarsko Kraljevsku Veliku Gimnaziju“ gdje počinje pisati pjesme, a prve stihove objavljuje već 1898. godine u Nevenu Jove Jovanovića Zmaja. Profesor maternjeg jeazika mu je Vladimir Nazor. U Pragu Korolija završava pravni fakultet na kojem stiče zvanje doktora pravnih nauka.
Jevrem Jezdić
(Polača, 13. mart 1916. – Buenos Ajres, Argentina, 9. decembar 1997)
Srpski istoričar, publicista i književnik. Njegove knjige praktično nisu objavljivane na srpskom jeziku.
Krajem 1950. godine Jezdić ilegalnim kanalima, zajedno sa ženom i ćerkom, odlazi u SSSR kao deo „IB emigracije“. Na ovaj način je izbegao siguran progon kao simpatizer Staljina i njegove politike.
Grigor Vitez
(Kosovac kraj Okučana, 15. februar 1911 — Zagreb, 23. novembar 1966)
Srpski pjesnik, dječiji pisac i prevodilac.Rođen je 15. februara 1911. u selu Kosovac kod Nove Gradiške, tamo gdje je do rata 1991-1995. živio značajan procenat Srba. Umro je rano, u 56. godini, u Zagrebu, 23. novembra 1966, a sahranjen je u rodnom selu.
Arsen Diklić
Staro Selo/Otočac, 14.11.1922. – Beograd, 4.7.1995.
Srpski pisac.Studirao istoriju umjetnosti u Beogradu. Uređivao časopise za djecu Pionir i Zmaj te list Borba. Objavio zbirke pjesama Pesme za decu (1947), Selo kraj Tamiša (1948), Dunavske balade (1963), pripovijetke i romane (Kiša, 1953; Salaš u Malom Ritu, 1956; Plava ajkula, 1957. i dr.),
Vojislav Lubarda
(17. juni 1930, Rogatica)
Srpski književnik, romansijer, član Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske i član Senata Republike Srpske.
Rođen je 1930. u Rogatici. Srednju šumarsku školu i Filozofski fakulttet, odsjek književnost, je završio u Sarajevu. Njegov drugi roman „Ljuljaška“, je odmah po izdanju 1963. godine bio zabranjen u Sarajevu.
Rajko Petrov Nogo
(13.05.1945, Borija, opština Kalinovik)
Srpski pjesnik, esejista i književni kritičar. Redovni je član Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske, i član Senata Republike Srpske. Završio je Učiteljsku školu u Sarajevu, diplomirao je Jugoslovensku književnost i srpskohrvatski jezik na sarajevskom Filozofskom fakultetu, a magistrirao je na Filološkom fakultetu u Beogradu. Rajko Petrov Nogo je član Senata Republike Srpske od 1996. godine.
Duško Trifunović
(13. septembar 1933. Sijekovac kod Broda - 28. januar 2006, Novi Sad)
Srpski književnik, pesnik i televizijski autor. Prvu pesmu je napisao po povratku iz vojske, sa 22 godine. U Sarajevo je došao sa 24 godine i zanatom bravara, ali je već sledeće godine izdao prvu knjigu. Bio je plodan stvaralac koji je stvorio dvadeset knjiga poezije, četiri romana i nekoliko drama.
Slobodan Selenić
(Pakrac, 7. jun 1933 — Beograd, 27. oktobar 1995)
Srpski pisac i kritičar, pisao je romane, drame i pozorišnu kritiku. Dopisni je član SANU. Dobitnik je mnogih nagrada, između ostalih NIN-ove nagrade 1980. godine za roman Prijatelji.
Jovan Dučić
(1872 – 1943)
Podaci o rođenju Jovana Dučića su dvojaki. Po nekim podacima rođen je 5. februara 1871, a po drugim 5.februara 1874. godine. Mala enciklopedija prosvjete, drugo izdanje, Beograd 1970, strana 439 navodi da je Jovan rođen 1871. godine što je uzeto kao tačno.
Bogdan R. Milanović – Krajišnik
1877. – 1902.
Davno je bilo, kad se ono čuvena i čestita srpska težačka zadruga Milanovnća doselila iz Like, mjesta Zrmanje, i nastanila u Bosansku Krajinu, kod Petrovca. Ta srpska zadruga rađala je dobre junake, čestite srpske rodoljube i sveštenike.
Mladen Oljača
(Devetaci, 10. oktobar 1926 — Beograd, 10. januar 1994)
Srpski književnik.Rođen je 1926. godine u selu Devetaci u blizini Novog Grada. Njegovo siromašno djetinjstvo prekinuo je rat. Odmah po izbijanju ustanka, kao petnaestogodišnjak, stupio je u redove NOB, a već sljedeće, 1942. postao član SKJ.
Nikola Borojević
(Otočac, 1796. - Gornji Karlovac, 1872.)
Nikola Borojević se rodio u Otočcu godine 1796. Osnovnu školu svršio je u mestu svoga rođenja. Iza toga se školovao na Rijeci (Fijumi), gde je pored talijanskog jezika naučno i Francuski. Potom se učio u Ljubljani i najposle u Beču, gde je izučavao poljoprivredne nauke i politehpiku (merničke i zidarske nauke).
Branko Radičević
(Slavonski Brod, 28. mart 1824 — Beč, 1. jul 1853)
Potiče iz činovničke porodice. Njegov otac Todor Radičević bio je sitni činovnik, ali čovek od kljige. Pisao je i objavljivao radove po časopisima, ali je značajniji njegov prevod Šilerove drame Viljem Tel.Pored toga, posedovao je za ono vreme vrlo bogatu biblioteku.
Ivo Andrić
Srpski književnik i diplomata Kraljevine Jugoslavije. Dobitnik je Nobelove nagrade za književnost kao državljanin SFR Jugoslavije, 1961. godine, za roman Na Drini ćuprija (1945), kao i za celokupni dotadašnji rad na „istoriji jednog naroda“. Posle raspada Jugoslavije, Andrić se u Srbiji vodi isključivo kao srpski književnik,dok se u Hrvatskoj vodi isključivo kao hrvatski, a on se lično izjašnjavao kao Srbin. Bio je član Srpske akademije nauka i umetnosti.
Luka Milovanov Georgijević
(1784, Srebrenica - 23. novembar 1828)
Srpski književnik i filolog.Rođen je u Bosni, u nahiji srebrničkoj a u knežini Osatu oko 1784. ili iduće godine. Na dve godine po njegov otac Milovan je prešao sa porodicom u Srem, gde se nastanio najpre u Čereviću a potom u Vinkovcima.
Zaharije Stefanović Orfelin
(Vukovar, 1726 — Novi Sad, 19. januar 1785)
Istaknuti srpski pesnik, istoričar, bakrorezac, barokni prosvetitelj, graver, kaligraf i pisac udžbenika. Rođen je u srpskoj porodici u Vukovaru 1726. godine, u periodu posle Bečkog rata 1683-1699. Otac mu se zvao Jovan.
Momčilo Momo Kapor
(Sarajevo, 8. april 1937 — 3. mart 2010, Beograd)
Srpski slikar, književnik, novinar, član Senata Republike Srpske i Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske.
Rođen je u Sarajevu 1937. godine. Diplomirao je slikarstvo 1961. godine na beogradskoj Akademiji likovnih umetnosti u klasi profesora Nedeljka Gvozdenovića.
Simo Matavulj
(1852—1908)
Simo Matavulj je rođen u Šibeniku 14. septembra 1852. U mestu rođenja je završio italijansku i pravoslavnu, srpsku osnovnu školu i nižu gimnaziju.
Nenad Grujičić
Rođen je 12. septembra 1954. godine u Pančevu. U čestim porodičnim selidbama, najranije godine proveo u Šajkašu, odakle 1960. godine odlazi u Gomjenicu i Prijedor, mesto roditeljskog zavičaja, gde živi do 1974. godine pohađajući osnovnu i srednju školu. Na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu diplomirao je na grupi jugoslovenska i opšta književnost. Bio je glavni i odgovorni urednik studentskog književnog lista To jest (1978-1980) i urednik poezije u Glasu omladine (1980-1981).
Avdo Karabegović - Srbin
(Modriča, 13.avgust 1878. - Loznica, 5.decembra 1905.)
Pesnik Avdo Karabegović rođen je 13. avgusta 1878. godine, u Modriči. Bio je pripadnik stare begovske porodice, čiji se predak u Bosnu doselio iz Budima, u toku jednog od mnogobrojnih ratova između Turske i Austrije.
Pavle Solarić
(Bjelovar, 1779 – Venecija, 1821)
Srpski lingvista, geograf, arheolog, prosvetitelj i pesnik, rođen u svešteničkoj porodici, u mestu Velika Pisanica kod Bjelovara. Gimnaziju je pohađao u Zagrebu i Sremskim Karlovcima. Studije započete u Zagrebu svršava 1803. godine. Po završetku studija odlazi u Italiju, gde se prvenstveno posvećuje pisanju i naučnom radu.
Musa Ćazim Ćatić
(Odžak, 4. mart 1878 — Tešanj, 6. april 1915)
Književnik, jedan od muslimana koji su se osjećali kao Srbi.
U rodnom mjestu pohađao je mekteb i osnovnu školu. Poslije očeve smrti majka mu se preudala u Tešanj, gdje Ćazim uči brijački zanat kod očuha i pohađa tešanjsku medresu. Bio je darovit učenik i već u medresi dobro naučio arapski, turski i persijski jezik. Kad je trebalo da bude regrutovan (1898.), bježi u Tursku.
Ognjeslav Utješenović Ostrožinski
(Ostrožin, Kordun, 21. avgust 1817 — Zagreb, 8. jun 1890)
Političar i književnik, jedan od najznačajnijih srpskih ličnosti u Habzburškoj monarhiji 19. veka. Ognjeslav Utješanović Ostrožinski u javni život je je stupio pristupanjem ilirskom pokretu Ljudevita Gaja. Diplamirao je na zagrebačkoj Pravnoj akademiji 1848. godine.
Vid Vukasović Vuletić
(Brsečine, 16. decembar 1853 — Dubrovnik, 10. jul 1933)
Književnik, istoričar i etnograf, saradnik najpoznatijih listova i časopisa svoga vremena..
Poreklo vodi od ugledne srpske porodice iz Graca, u Hercegovini, gde su njegovi rođaci, u vreme Hercegovačkog ustanka, ratovali protiv Turaka.
Omer-beg Sulejmanpašić-Despotović
(1870 — 1918)
Velika porodica Skopljaka, po riječima Omer-begovim, vodi porijeklo od bosanskog vlastelina Mihaila, gospodara Vesele Straže kod Bugojna. Ova oblast u srednjem vijeku bila je poznata pod imenom Uskoplje, od kojeg i potiče docniji naziv Skoplje (koga nazivamo i Bosansko Skoplje da bismo ga lakše razlikovali od Skoplja u Makedoniji). Mihailo, koga Omer-beg, naziva i despotom, je po pokorenju Bosne primio islam dobivši ime Ali-paša.
Svetozar Ćorović
(Mostar, 29. maj 1875 — Mostar, 17. april 1919)
Jedan od poznatijih srpskih pripovjedača iz hercegovačkog kraja.
Svetozar Ćorović rodio se 29. maja 1875. god. u Mostaru, gdje je završio osnovnu i trgovačku školu. Od 1887. godine objavljivao je radove u mnogim listovima i časopisima: Golub, Neven, Bosanska vila, Luča, Otadžbina i Brankovo kolo. Bio je aktivan član mostarskog društva „Gusle“.
Sava Bjelanović
(Đevrske, 15. oktobar 1850. – Zadar, 2. mart 1897)
Političar, vođa Srba u Dalmaciji i narodni poslanik u pokrajinskom Dalmatinskom saboru. Sava je rođen u imućnoj porodici od oca Andrije i majke Ane, kćeri Pane Sabljića, srpskog zastupnika na prvom Dalmatinskom saboru u Zadru. U sedmoj godini ostao je bez oca.
Spiridon Jović
Petrinja. 17. 3. 1801. – Beč, 18. 6. 1836
Sin oficira na vojnoj granici Austo-Ugarske monarhije.Zbog siromaštva morao je vrlo rano sam da se snalazi da bi se prehranio. Od 1820. do 1826. besplatno je radio u vojnom bataljonu u Vinkovcima gdje se pod uticajem Eugena Veselog (E.Wesely, 1799 – 1828.) okrenuo literaturi.
Mehmed Meša Selimović
(Tuzla, 26. april 1910 – Beograd, 11. jul 1982)
Istaknuti srpski i jugoslovenski pisac iz Bosne i Hercegovine, koji je stvarao u drugoj polovini 20. veka. Iz testimentalnog pisma Meše Selimovića Srpskoj akademiji nauka i umetnosti iz 1976. godine piše:
Božidar (Bogoljub) Petranović
rodio se u Šibeniku 18. februara 1809. Po završenoj osnovnoj školi u Šibeniku odveo ga je otac 1820. godine u Sremske Karlovce u gimnaziju. Završivši je studirao je filosofiju u Gracu, a prava u Beču i Padovi, gde je 1833. promovisan za doktora prava (doctor iuris utviusque).
Isaije Mitrović
Isaije Mitrović rođen je 27. maja 1880. godine, otac mu se zvao Spasoje Mitrović, imao je nadimak „Visoki", zbog izrazite visine, a bio je zanatlija, porijeklom iz Hercegovine; majci je bilo ime Petra. Imao je dva brata; Marka i Milenka, i sestru Lepu. Rano su ostali bez oca pa je brigu o njima preuzela majka.
