(Maglaj, 18.8.1931. - Sarajevo, 25.6.2014.)
Najbolji alpski skijaš Bosne i Hercegovine svih vremena. Rođen 18.8.1931. godine u Maglaju u Kraljevini Jugoslaviji, od oca Vase i majke Milke. Nekoliko godina nakon rođenja njegov otac, željeznički službenik, dobija premještaj u Sarajevo, tako da je Aleksandar sav svoj život proveo u Sarajevu, gdje je i 25.6.2014. godine i umro i gdje je i sahranjen.
Jedini je pretekao od muških glava u svojih roditelja. Dva starija brata su mu odvedena sa posla u vrijeme “Nezavisne države Hrvatske” i ubijena u logorima, jedan brat u Jadovnom, a za drugog se pretpostavlja da je ubijen u Jasenovcu. Najstariji brat mu je na smrt pretučen od strane Ljotićevaca u vrijeme Kraljevine Jugoslavije u Mostaru u osvit rata. (na slici je porodica Bošković, Aleksandar sjedi majci u krilu)
Po zanimanju je bio elektro-tehničar i cijeli radni vijek je proveo u sarajevskom industrijskom gigantu “Energoinvest”. Za skijanje je pokazao interes još od malena i to u ratno vrijeme. Do prvih skija je došao otuđivanjem iz skladišta okupacione njemačke vojske. Prvi teren na kojem je savladavao vještinu skijanja je bilo obližnje brdo “Obad” u opštini “Novo Sarajevo”, da bi kako je stasavao, trenirao na planini Trebević i Javorini (Jahorina) .
Po završetku drugog svjetskog rata, krenuo je sa ozbiljnijim bavljenjem skijanjem kao član “Sarajevskog smučarskog kluba” gdje je počao kao talentovani junior u svim alpskim disciplinama, a završio kao najbolji alpski skijaš u Bosni i Hercegovini ikada. Da skijanje nije bio ni malo bezbjedan sport u ono vrijeme, govori to da je Aleksandar dva puta lomio ruku i prilikom jednog pada zadobio tešku povredu grudnog koša sa polomljenim rebrima.
Nakon prestanka takmičarske karijere, bavio se jedno vrijeme trenerskim poslom, da bi se uključio u sudijsku organizaciju, te kao iskusni sudija bio nosilac ove organizacije na “Zimskim olimpijskim igrama” 1984. godine u Sarajevu (ZOI 84). Svo vrijeme se bavio organizovanjem međunarodnih i ostalih takmičenja na Jahorini u ime Smučarskog saveza BiH ili kao predstavnik svog kluba “SSK” (Sarajevski smučarski klub).
Za zasluge je dobio “Šesto-aprilsku plaketu” grada Sarajeva kao i “Orden zasluga za narod sa srebrenim vijencem” .
 |
 |
Povodom vijesti da nas je napustio i naš najbolji alpski skijaš svih vremena, smušarski sudija i trener, dugogodišnji član Sarajevskog smučarskog kluba “SSK”, Aleksandar Aco Bošković, objavljujemo intervju koji je sa njim napravio Boro Radosavljević autor knjige “Tragom smučarske staze”, štampane povodom 55. godina Sarajevskog Smučarskog Kluba, najstarijeg smučarskog kluba u Bosni i Hercegovini. Sa Acom odlazi i vrijeme nekomercijalnog rekreativnog i takmičarskog alpskog skijanja iz vremena kada su Jahorinu posjećivali samo rijetki njeni zaljubljenici a skijalo se po dubokom i neutabanom snijegu.
Aco je jedan iz plejade entuzijasta osnivača Smučarskog kluba “Sarajevo”, koji su neumorno razvijali smučanje a istovremeno izgradili Dom “Mladost” sa ski liftom i stazama na kojim su se, kao preteća olimpijskih takmikčenja, održavale trke Evropa Kupa. Pripadao je velikoj bosanskohercegovačkoj smučarskoj/skijaškoj porodici i srcem i dušom.
Vlatko Slokar, bihski.com
Iz knjige “Tragom smučarske staze”, autora Bore Radosavljevića, štampane povodom 55. Godina Sarajevskog Smučarskog Kluba - najstarijeg smučarskog kluba u BiH
Aleksandar Aco Bošković - BiH smučarske legende
Tijesno je u stanu Aleksandra Boškovića za trofeje koje je u dugoj smučarskoj karijeri sakupio na smučarskim terenima širom Jugoslavije, pa i preko naših granica.
Da bi se koliko-toliko, dobila slika o bogatoj kolekciji pitamo za broj, a šampion odgovara:
– Ne znam, zaista ne znam, jedino da izbrojimo….
Izbrojalli smo titule republičkog prvaka, trinaest ih je od 1948. godine, pa do 1962. kada je završio takmičarsku kaijeru. Te 1948. bio je 4. u smuku i 5.u slalom na Juniorskom Prvenstvu Jugoslavije u Kranjskoj Gori, 1949. trostruki republicki prvak i sampion Jugoslavije u konkurenciji železničara (opet u Kranjskoj Gori), te iste godine je 3. u klasicnoj kombinaciji u Jugoslaviji među juniorima, zatim 4. u smučarskim skokovima i tako redom …
Smučar svestranog opredelenja, velikih dometa i jugoslovenski reprezentativac, naravno.
-Najvrijednije rezultate u reprezentaciji postigao sam 1954.godine na tromeču najboljih ekipa Jugoslavije, Grčke i Turske u Zirji u Grckoj kada sam bio treći u kombinaciji. Zatim 1955. godine na jednom takmičenju u Turskoj gdje sam zauzeo treće mjesto u smuku i četvrto mjesto u slalomu. I na Šarplaninskom kupu sam dobro vozio za reprezentaciju i bio treći u smuku – kaže Bošković.
Niska uspjeha je bogata, a mogla je da bude i bogatija da nije bilo pehova, po tri loma svake noge, te po jednom rebra, ruke i prsta. Jedna sjajna karijera tako je obilježena šampionskim titulama i pehovima.
Po okončanju takmičarske karijere, kao što to obično rade ljudi sa skijanjem u srcu, ostao je Aleksandar Bošković i dalje u smučanju, u Klubu. Prešao je u trenere i ovim poslom bavio se od 1962. do 1970. godine.
I danas je tu, u Klubu, u prvim redovima kada treba nesto uraditi, organizovati neko takmičenje, u Smučarskom savezu BiH, gdje je na čelu alpskih sudija ...
– Od prvog dana radim kao elektrotehničar u "Energoinvestu" i ma koliko to za smučanje izgledalo nevažnim, to ističem zbog bezgraničnog razumijevanja na koje sam na random mjestu nailazio kada sam bio takmičar, a i danas kad se angažujem na organizaciji nekog takmičenja – kaže Aleksandar Bošković.
Sa lijeva na desno: Jovan Babić – Cigi, Uglješa Cvijetić – Bomba, Aleksandar Bošković-Aco, Vilko Bac i Aleksandar Sasa Novak (samo je on danas ziv)
Počasno mjesto Boškoviću
Svaka generacija imala je svoje ljubimce, šampione i šampionke koji su bili uzor generacijama koje su dolazile. Smjenjivali su se najbolji, ali mijenjali su se i uslovi, konkurencija, samo smučanje. Pokušavajući da načinimo, ako je to uopšte moguće, koliko – toliko objektivnu rang listu najboljih takmičara Kluba, odlučili smo se za anketu među starijim članovima. Od pristiglih odgovora napravili smo spisak šampiona i šampionki koji su ostavilil najviše traga u decenijama što su za nama. Rukovodili smo se slijedećim pravilom: za prvo mjesto na jednom anketnom listiću tri glasa, za drugo dva, za trece jedan glas.
Evo i rezultata :
Prvo mjesto i titulu najbolljeg smučara u istoriji Kluba pripalo je Aleksandru Boškoviću (49 bodova). Na drugom mjestu je Ajdin Pašović (27 bodova), a treći je Safet Jazić (16), četvrti Dejan Gašić (12) a plasman od 5. do 12. mjesta dijele Robert Brudar, Katica Sporer, Milorad Lučić, Grujo Samardžić i Milan Poluga (9 bodova).
Katica Sporer je najuspješnija takmičarka u klubskoj istoriji. Slijede Vladan Šušnjar, Ahmed Jazić, Ubavka Gašić, Boban Ilić, Nenad Gašić, Rajko Tepavčević, Zeljko Satni, Murat Jazić, Nikola Zagorac i Leo Knap (po šest bodova).
Ormar sa osvojenim peharima i medaljama.
Dio teksta preuzet sa sajta skijanje.rs
