Glina
Glina je grad u Hrvatskoj u Sisačko-moslavačkoj županiji. Nalazi se u oblasti Banija. Prema prvim rezultatima popisa iz 2011. u gradu je živelo 9.341 stanovnika, a u samom naselju je živelo 4.667 stanovnika.
Istorija
Glina se prvi put pominje u darovnicama 1209. i 1211, kojima Andrija II, daruje opatiju Topusko posedima i kmetovima sa područja oko reke Gline. Samo mesto se tada nalazilo 5—6 km nizvodno od današnjeg grada. Često je dolazilo do sukoba između Glinjana (Glinenses) i opatije koje je Bela IV pokušao pomiriti na saboru u Segedinu 1242. odelivši zemlju opatije (Vranovina) od imanja glinskih građana. Međutim sukobi sa opatijom, u kojima se ističe nekoliko glinskih rodova (Hajtići, Klasnii, Perekovići, Tkalčeviće, Turkovići, Keglevići) traju i dalje sve do upada Turaka (1563.), koji zauzimaju celi kraj, a narod beži u šumu i prekokupske krajeve. (župski grad Goru Turci su zauzeli (1591)). Međutim Glina ne ostaje dugo pod turskom vlašću, jer posle poraza kod Siska 1593. Turci su potisnuti na Unu. Posle turskog povlačenja Glina se ne spominje do 1737. kada je u njoj ordžana hrvatski sabor na „bojnom polju“. Tada je već naselje nalazi na današnjem mestu. Staro naselje su verovatno spalili Turci. Uključenje Gline u Vojnu krajinu (Glinska regimenta osnovana je 1750. godine) izazvalo je otpor crkvenih i plemićkih zemljoposednika, koji je okončan kada je Josif II, obilazeći Krajinu (1775—76) posetio Glinu.
Kao sedište I banske regimente (ranije stacionirne u Svračici, 7 km dalje) Glina postaje vojni i kulturni centar Banske krajine (Banije). U Glini su kao oficiri službovali Petar Preradović, Ivan Trnski i Josip Jelačić, a tu je poručnik Josif Runjanin na Mihanovićev tekst komponovao hrvatsku nacionalnu himnu (Lijepa naša). Godine 1809. ulazi u sastav Napoleonovih Ilirskih provincija (u Vojnu Hrvatsku — Croatie militire), a 1815. ponovi potpada pod Bansku krajinu sve di njenog ukidanja 1881. godine.
Drugi svetski rat
Okupacija Gline izvršena je odmah po proglašenju NDH. Istog dana hrvatsko stanovništvo u Glini obuklo je ustaške uniforme i naoružalo se i okitilo ustaškim amblemima i hrvatskim trobojkama i u nadleštvima uzelo svu vlast u svoje ruke. Celom tom akcijom rukovodila je ustaška organizacija , koja je u Glini stvorena još 1930. godine pod rukovodstvom tamošnjeg advokata dr. Puka, docnijeg ministra u Pavelićevoj vladi, i lekara dr Rebaka Juraja. Obojica su docnije bili u vezi sa Pavelićem u insostranstvu. U ustašku organizaciju njih dvojica su uvukli „veliki deo Hrvata i ološa“ a odranije su raspolagali oružjem i drugim potrebnim materijalom za preuzimanje vlasti u datom momentu“
Pokolj u glinskoj crkvi
Po kapitulaciji Kraljevine Jugoslavije u aprilu 1941. ustaše su u Glini 10. i 11. maja poubijali većinu Srba muškaraca oznad 12 godina i komunista, a 3. avgusta streljali su 1.260 Srba većinom iz kotara Vrginmost. U julu 1941 u okolini Gline formirani su partizanski odredi od 15 do 40 boraca. Glinski partizanski odred ušao je u novembru 1941. u sastav 5. banijskog oslobodilačkog partizanskog bataljona. Operativna grupa od delova 7. banijske i 8. kordunaške divizije napala je 22/23. oktobra 1942. ustaški i domobranski garnizon u Glini. U grad su 23. oktobra prodrli delovi 1. i 7. brigade, ali ga nisu zauzeli. U sardnji sa 8. kordunaškom divizijojm 7, banijska divizija je 23—25. oktobra opkolila i napala Nemce u Glini, ali mesto nije zauzela. Delovi 7. divizije oslobodili su ga u januaru 1944. U aprilu 1944 u kotaru je delovalo više NOO-a: kotarski 13. opštinskih, gradski i 93 seoska, ukupno 108 NOO-a sa 497 odbornika. Radile su 24 škole sa 3754 polaznika. Od tada je grad označen kao značajan centar političkog, društvenog, kulturnog i privrednog života na slobodnoj teritoriji Hrvatske. Tu je boravio i CK KPH i GŠH, počeo je rad kongres doktora, kongres kulturnih radnika i kongres pravnika, osnovana je „Prosvjeta“, kulturno-prosvetno društvo Srba u Hrvatskoj. Održana je okružna konferencija AFŽ-a i USAOJ-a za Baniju, radilo je Narodno pozorište, partizanska gimnazija i škole opšteg i stručnog smera.
Silovanja u glinskoj crkvi
Darinku Miljević “ u srpskoj crkvi u Glini silovalo je 20 ustaša“, a potom je na najgrozniji način ubili“.
Sve žene koje su ustaše „jedne kišne noći“ pohvatale u Jabukovcu, doterali su u Glinu “ i za mesec i po dana stavili na raspoloženje trupama“ pa su posle neke od njih pustili, a neke ubili“.
Streljanja na obali Gline i mestu Prekopa
U Glinskom srezu pored masovnih pokolja izvršenih u glinskoj crkvi ustaše su i u drugim mestima izvršile više masovnih ubijanja. Tako su iz zatvora u Glini u grupama po 200-300 odveli veliki broj Srba na obalu Gline i iz mitraljeza ih poubijali. U nedelju 11. maja 1941. godine iz Zagreba je stiglo u Glinu 120 ustaša i iste noći pohapsile su sve Srbe iznad 15 godina starosti. Uhapsile su oko 480 građana. Noću između 12. i 13. maja, sve su odveli u mesto Prokopi, 4 km udaljeno od Gline, i tamo poubijali.
napomena: U originalu mesto Prokopi verovatno selo Prekopa
Odvođenje Srba od kuća i hapšenje
Vlasti su izmišljale razne načine kako će što lakše pohvatati Srbe. u Glini su jednog dana pozvani svi imaoci banknota od 1.000 dinara, da dođu i ponesu novac sa sobom radi štempliranja.kad se sakupilo dosta Srba, ustaše su ih opkolile sa svih starna pohvatale i zatvorile, a kasnije sve poklale.
Raspad SFRJ
Glina se od raspada Jugoslavije do avgusta 1995. godine nalazila u Republici Srpskoj Krajini. Tokom agresije na RSK avgusta 1995. godine hrvatska vojska zauzela je Glinu proteravajuči većinsko srpsko stanovništvo u gradu i okolini.
