Br. 1869/16 – 3. jul 7524 (2016)
SRPSKA AKADEMIJA NAUKA I UMETNOSTI
11.001, B E O G R A D, Knez Mihajlova 35
Predsednik dr Vladimir Kostić
DESETO PISMO
ZADAR U SRBIJI OD 5. DO 13. STOLEĆA
Poštovani Predsedniče,
Ne pišemo Vam samo u ime proganog srpskog naroda, od 1990. do 1995, iz Republike Srpske Krajine i Hrvatske, nego Vam pišemo u ime svih Srba, bez obzira na njihovu religioznu pripadnost i na njihovo otuđenje i proglašavanje pripadnicima drugih naroda (kolonijalnim merama u prethodnim stolećima i u vreme komunističke vlasti u Jugoslaviji, u dvadesetom stoleću).
Podsećamo Vas na dve najvažnije kolonijalne i komunističke mere protiv Srba (pravoslavne vere) – pokatoličeni su i proglašeni Hrvatima i islamizirani su i proglašeni Bosancima.
Danas Vas podsećamo na mnoštvo sačuvanih dokumenata o krivotvorenju u povjesti (istoriji) Srbije, od 5. do 15. stoleća Nove ere i o uklanjanju podataka (u zvaničnoj povjesti Srbije) da su grad Zadar i severoistočna obala Jadrana bili u okviru Srbije početkom 13. stoleća, kad je papa poslao krstašku vojsku, koja je okupirala Zadar i severoistočnu obalu Jadrana, 1202. godine, u vreme vladavine Stevana Prvovenčanog Nemanjića. Ove delove Srbije, papa je ustupio Mletačkoj Republici. Podaci o tome su u knjizi Slobodana Jarčevića: „Oluje protiv Srba“ kod Izdavača„Miroslav“, Beograd, Goce Delčeva 15, tel. 297-0875, mirmi011@gmail.com).
Evo dela o tome iz spomenute knjeige Slobodana Jarčevića:
„… Da je stanovništvo Zadra bilo pravoslavne veroispovesti, pokazuju tadašnji međunarodni odnosi. Posebno ovaj krstaški rat protiv Srbije s početka 13. stoleća – 1202. godine. Krstaški rat je tada pokrenut protiv država s pravoslavnim stanovništvom i to se ne može prikriti u povjesnim knjigama i enciklopedijama – to istinito prikazuje i navedena hrvatska enciklopedija. Krstaška vojska je 1204. napala Istočno Rimsko Carstvo (Vizantiju), okupravši njegov veliki deo na Balkanu i u Maloj Aziji, a osvojila je i grad Konstantinopolj. Tek su Grci potukli katoličku vojsku 1259. i oslobodili Konstantinopolj 1261. godine. Znači, skoro šezdeset godina su katolici vladali zemljama s pravoslavnim stanovništvom, koje su pokušavali prevesti u rimokatoličku veru. Naravno, to su činili i s okupiranim pravoslavnim srpskim gradom Zadrom (posle okupacije 1202 godine), ali je taj pokušaj bio bezuspešan, jer se kaže, da je pravoslavnih bilo mnogo u Zadru 1234 – naravno, katolički pisci zapisuju da su to bili jeretici. No, promaklo im je da su i sami upisali, da su Zadrani, prilikom borbi i odbrane svoje tvrđave, isticali hrišćanske krstove – a bogumili nisu poštovali hrišćanski krst, tako da na odbrambenim zidinama Zadra nisu bili bogumili – a i zato što se kaže, da bogumili nisu koristili oružje. Zanimljiv je i podatak, da su zadarski (nekatolički) pravoslavni sveštenici i pravoslavni verski učenici fizički napali rimokatoličke franjevce i 1308.godine, a to ne bi mogli činiti, da u gradu nije bila hrišćanska pravoslavna većina…“
Poštovani Predsedniče,
Kao što smo Vam pisali u prvom pismu, upozoravamo da, možda, članice EU i NATO zahtevaju od državnika i političara u srpskim zemljama – da ne govore o istini iz srpske (slovenske) povjesti (čime se čuva kolonijalni učinak protiv Srba i drugih Slovena), ali to ne smeju da prihvataju naučni radnici, članovi SANU, članovi drugih naučnih ustanova i profesori srednjih škola i univerziteta.
Ako Vaši stručnjaci i dalje budu prihvatali ova krivotvorenja (falsifikovanja) o evropskoj civilizaciji, onda se ustanova kojom rukovodite ne može smatrati naučnom – nadamo se, da se nećete uvrediti na ovaj logični zaključak o SANU.
S obzirom da SANU ne prihvata saradnju s Vladom i Skupštinom Republike Srpkse Krajine u progonstvu, ovo pismo se upućuje i javnosti.
Milorad Buha, premijer
Dipl. inž. Rajko Ležaić, predsednik Skupštine