Br. 1850/16 – 25. I 7524 (2016)
Rukovodiocima diplomatsko-konzularnih predstavništva u Republici Srbiji
Vaše Ekselencije,
Uvereni smo da, u okviru svojih zaduženja, zapažate, da se kolonijalni učinci protiv Srba, iz prethodnih stoleća, razotkrivaju. Podaci se objavljuju u javnim glasilima i u knjigama društvenih nauka. Tako se shvata učinak Austrije i Vatikana, u 18. i 19. stoleću, o prisilnom pohrvaćivanju Srba katolika – kad su namerili stvoriti izmišljenu hrvatsku naciju, kojoj su pridodali i slovenačka plemana u području Zagorja, u čijem centru je grad Zagreb, koji se, do 17. stoleća, zvao SRBINOVO.
Sve više je „Hrvata“ svesno ove kolonijalne podvale, te oni počinju da odbacuju nametnutu obavezu „Hrvatima“ – da preziru pravoslavne Srbe i da stalno ratuju protiv njih, uz nastojanje da preostale Srbe prevedu u veštačku hrvatsku naciju, ili da ih biološki istrebe, a usput da srpsku kulturnu baštinu proglase hrvatskom.
Hrvatski prezir prema Srbima ogledao se i u kategoričnoj zabrani korišćenja srpskog pisma ćirilice, što je, svojevremeno, zabranila i Austrija 1914. i Nemačka 1941. godine. Najočiglednije su to pokazali „Hrvati“ u Vukovaru, prethodne dve godine, kad su ćirilične natpise razbijali i na zgradama državnih ustanova. No, jedan broj obrazovanih „Hrvata“ je shvatio da je srpsko pismo najstarije na svetu i da je korišćeno pre 7.000 godina – otkriveno je u mestu Vinči, pored Beograda, u Srbiji. Ono nije grčko pismo, kako zvanična lingvistika, pogrešno, beleži, jer su Grci stigli na Balkan tek u 8. stoleću pre Nove ere i ćirilicu su preuzeli od srpskih predaka, starosedelaca Balkana.
Ova činjenica, upućuje „Hrvate“ na zaključak, da ne treba da se odriču pisma koje je temelj Civilizacije, te je, u tom smislu, pre nekoliko dana, izjavio rektor Univerziteta u Zagrebu, da će ćirilica biti izučavana i korišćena u hrvatskim školama i na fakultetima.
Shodno ovoj odluci, verovatno će se u Hrvatskoj pojaviti i ljudi koji će zatražiti, da se kulturna baština Srba – koja je objavljena i predstavljena Ujedinjenim nacijama kao hrvatska – obelodani i prizna, da je ona srpska. „Hrvati“ su prijavili srpski muzički instrument, gusle, kao hrvatski, a taj istrument je zabranila za korišćenje i Austrija 1878, kad je okupirala srpsku Hercegovinu i Bosnu. A pošto su ga Srbi sačuvali, „Hrvati“ su ga sada prisvojili, a da nijedna država na svetu nije pokušala da spreči ovaj hrvatski korak ETNOGENOCIDA. Na isti način, Hrvati su prijavili UN i srpske pesme ojkače iz Like, kao hrvatske, a to nameravaju i sa srpskim pesmama iz Banata.
Vaše Ekselencije,
I druge kolonijalne protivsrpske zablude probuđuju mnoge „Hrvate“, tako da postoje pokreti u Hrvatskoj, koji dokazuju, pored ostalog, da u Dalmaciji i na otocima ne žive Hrvati, jer je hrvatska nacija – veštačka. Između ostalog, primetili su i da je današnja hrvatska zastava, ili grb – ŠAHOVNICA uzeta iz grba najmoćnijeg srpskog cara Dušana Nemanjića, iz četrnaestog stoleća. To darovanje „Hrvatima“ je učinila Austrija, jer nije imala na raspolaganju nikakav grb, ili zastavu hrvatske države, koja, sve su prilike, u Srednjem veku nije ni postojala, jer je, tada, Hrvatska bila samo jedna od provincija u Srbiji.
S poštovanjem,
Branko Bibić, sekretar Vlade