Br. 5/19 – 12. II – 7527 (2019)

Generalni sekretar UN Antonio Gutereš,

NJUJORK, SJEDINjENE AMERIČKE DRŽAVE

 

          Vaša Ekselencijo,

Pišem Vam u ime prognanog srpskog naroda iz Republike Srpske Krajine (Zone pod zaštitom UN), koju je okupirala Republika Hrvatska 1995. godine, a taj srpski narod u broju od 800.000 nije stavljen pod zaštitu UN, te mu je hrvatska država zaplenila svu pokretnu i nepokretnu imovinu, a UN ne preduzimaju ništa da se to učini i da se oni vrate u svoju Republiku Srpsku Krajinu (Zonu pod zaštitom UN), čime bi se okončala i okupacija Republike Hrvatske.

Ovaj put želim Vašoj Ekselenciji skrenuti pažnju na nedavnu izjavu Predsednika Evropskog parlamenta, gospodina Antonia Tajana, koji je obavestio javnost da su današnje teritorije u Republici Hrvatskoj i Republici Sloveniji – poluostrvo u Jadranskom moru Istra i grad Zadar teritorije Republike Italije. Vi ste na tako značajnom položaju UN, te je nužno da imate u vidu pravu istinu o ovim teritorijama, jer one ne pripadaju ni Italiji, ni Sloveniji, ni Hrvatskoj. To su teritoriji (uz njih treba uzeti u obzir i nekoliko otoka u Jadranskom moru) koje pripadaju srpskom narodu i srpskim državama – bez obzira da li će se na njima proglasiti nezavisna srpska država, ili će se pripojiti Srbiji i Republici Srpskoj.

Vlada i Skupština Republike Srpske Krajine u progonstvu Vam skreću pažnju, da je ovom izjavom Predsednika Evropskog  parlamenta, gospodina Antonia Tajana, doktaknut jedan istorijski događaj, o kojem, nažalost, srpski i evropski državnici ne vode računa, a reč je o oduzimanju Italiji: Istre, Zadra i nekih otoka i njihovom pripajanju Jugoslaviji posle Drugog Svetskog rata, 1945. godine.

Ovo je učinjeno na osnovu odluke antifašističkih saveznika: Sjedinjenih Američkih Država, Sovjetskog Saveza i Velike Britanije. Otoci, Istra i Zadar su oduzeti Italiji kao ratna odšteta za zločine genocida nad Srbima na srpskim teritorijama koje je okupirala fašistička Italija 1941: Crna Gora, Dalmacija, Lika, Gorski kotar, Kordun i delovi Hercegovine i Bosne. Italija je do 1943. godine obavljala zločin genocid nad Srbima, a dozvolila je da to čini i vojska fašističke Nezavisne Države Hrvatske. A fašistička Hrvatska je stvorena po odluci Italije i ona je dovela u Zagreb fašistu Antu Pavelića i njegove saradnike, koji su godinama gostovali u Italiji i spremali se da u Hrvatskoj biološki istrebe Srbe, Rome i Jevreje. Na delu teritorije koju su Italijani okupirali u Jugoslaviji, od 1941. do 1943, hrvatska vojska je obavila najmasovnije istrebljenje stanovništva, čiji broj je iznosio nekoliko stotina hiljada Srba, Roma i Jevreja. Ovi hrvatski masovni zločini su, naravno, odobreni od strane italijanske države, te su antifašistički saveznici zbog tih zločina genocida nad Srbima, Jevrejima i Romima okrivili Italiju i presudili da se za njenu krivicu oduzme deo italijanske državne teritorije i da se pripoji Jugoslaviji.

Jasno je, da su ove teritorije trebale biti ustupljene Srbima, koji bi je (u vreme razbijanja Jugoslavije 1990-1995) pripojili svojim etničkim i istorijskim zemljama – Republici Srpskoj Krajini, Crnoj Gori i Republici Srpskoj, ili bi na njoj proglasili novu srpsku federalnu jedinicu u Jugoslaviji.

Vaša Ekselencijo,

Pošto UN imaju ustanovu za dekolonizaciju, veoma je važno imati u vidu – da su na ovim zemljama oduvek živeli Srbi pravoslavne vere, a onda su ih (kolonijalnim merama) Italija i Austrija prebacivale iz pravoslavne u katoličku veru od 17. do 20. stoleća, a u 19. stoleću su ih prisilili da se predstavljaju za pripadnike hrvatske nacije. To kolonijalno protivsrpstvo se obavljalo i u drugim delovima bivše Jugoslavije, te bi trebalo pristupiti dekolonizaciji na srpskim zemljama, za što su nadležne Ujedinjene nacije.

Vlada RS Krajine je upućivala predloge srpskim državnicima da pokrenu pitanje ovih srpskih teritorija pred UN i međunarodnim sudovima, ali oni nisu reagovali – od 1995. do danas. Činjenica, da su ove teritorije oduzete od Italije zbog njene odluke da na okupiranim teritorijama biološki istrebi pravoslavne Srbe, a uz njih i pripadnike nacionalnih manjina – Jevreje i Rome – daje za pravo srpskim državnicima da pokrenu pitanje teritorija oduzetih Italiji – da bi se pripojile srpskim državama. To bi bilo u skladu s međunarondim pravom, jer su one bez ikakvog osnova pripojene Hrvatskoj, koja je, zajedno s Italijom, u Drugom svetskom ratu, obavljala biološko istrebljenje Srba, Jevreja i Roma. A takvu odluku je doneo tadašnji predsednik Narodne Republike Jugoslavije, Josip Broz Tito, koji je bio pripadnik hrvatske nacije.

Srpska država na ovim teritorijama bi dozvolila povratak italijanskih porodica – koje su prognane posle Drugog svetsko rata od strane državnika jugoslovenske federalne jedinice Hrvatske.

Uz ove nepobitne činjenice, molim Vašu Ekselenciju, u ime 800.000 prognanih Srba iz Republike Srpske Krajine (Zone pod zaštitom UN) i hrvatskih gradova, da ovo pitanje stavite na raspravu u Savetu bezbednosti UN, uz obavezno prihvatanje istine da su Italija i Hrvatska obavile masovni zločin genocida nad pravoslavnim Srbima i nacionalnim manjinama – Jevrejima i Romima.

S poštovanjem,

Ratko Ličina, predsednik Vlade i

Milorad Buha, predsednik Skupštine i vršilac dužnosti Predsednika RS Krajine

By Admin D

Оставите одговор

Ваша адреса е-поште неће бити објављена. Неопходна поља су означена *