Nenad Grujičić
Rođen je 12. septembra 1954. godine u Pančevu. U čestim porodičnim selidbama, najranije godine proveo u Šajkašu, odakle 1960. godine odlazi u Gomjenicu i Prijedor, mesto roditeljskog zavičaja, gde živi do 1974. godine pohađajući osnovnu i srednju školu. Na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu diplomirao je na grupi jugoslovenska i opšta književnost. Bio je glavni i odgovorni urednik studentskog književnog lista To jest (1978-1980) i urednik poezije u Glasu omladine (1980-1981).
Predavao je književnost u Vojnoj gimnaziji u Beogradu 1982. godine. Bio je predsednik Društva književnika Vojvodine(1993-1997) i predsednik Saveta Međunarodnog salona knjiga i Dana Laze Kostića u Novom Sadu(2000-2004). Živi u Novom Sadu i radi kao direktor pesničke institucije Brankovo kolo u Sremskim Karlovcima. Objavio je dvadesetak knjiga poezije, proze, eseja, kritika i polemika. Pesme su mu prevođene na ruski, engleski, nemački, francuski, italijanski, španski, jermenski, poljski, gruzijski, arapski, rumunski, švedski, češki, slovački, ukrajinski, mađarski, makedonski, rusinski i slovenački jezik.
Grujičićev pesnički opus ispisan je podjednako u slobodnom i vezanom stihu. Piše i eseje na tu temu. Prvom knjigom pesama Maternji jezik (dva izdanja), otvorio je metapoetske slike jezika i svesti o činu stvaranja pesme i pozicije pesnika u svetu. U drugim knjigama nalaze se i prizori urbane i socijalne svaodnevice, zemne i božanske ljubavi, univerzalnih tema, krajiškog miljea i vremena. Grujičićeva poezija poseduje ironična i humorna senčenja atmosfere. Po širini tema i motiva, upotrebi jezika i primeni raznovrsnih pesničkih oblika i formi, nazivaju ga „pesnikom razlike“. Osim katrena i distiha, Grujičić je obnovio i unapredio pesničke oblike: sonet i sonetni venac, tercina i venac tercina, sestina lirika (velika sestina), kvinta, malajski pantun… Četiri sonetna venca (Žižak, Vihor, Tajac i Cvast) posvećena su Mariji Balkovoj (ime u akrostihovima), od kojih tri čine knjigu Pusta sreća, koja se pojavila u tri izdanja i ovenčala nagradom Milan Rakić za knjigu godine. Napisao je, pored ostalog, deset sonetnih venaca koji redovno poseduju završni akrostih od imena osobe ili neke pojave.
U Grujičićevoj selektivnoj bibliografiji koja broji preko hiljadu jedinica, 280 se odnosi na zastupljenost u antologijama. O njegovom pesništvu pisali su kritičari i pesnici: Miroslav Egerić, Slavko Gordić, Bogdan A. Popović, Jovan Delić, Draško Ređep, Momir Vojvodić, Čedomir Mirković, Pavle Popović, Miodrag Perišić, Nikolaj Timčenko, Vladimir Kopicl, Mihajlo Pantić, Zlatko Krasni, Vasa Pavković, Ivan Negrišorac, Dušica Potić, Želidrag Nikčević, Milivoj Nenin, Aleksandar Jerkov, Saša Radojčić, Miloš Petrović, Dragoljub Stojadinović, Vujica Rešin Tucić, Ranko Risojević, Radmila Popović, Momčilo Popadić, Dragomir Brajković, Stevan Tontić, Živko Maletić, Vladimir Jagličić, Milica Jeftimijević Lilić, Zoran M. Mandić, Hadži Dragan Todorović, Milka Božić, Predrag Bjelošević, Zoran Đerić, Nenad Šaponja, Aleksandar B. Laković, Branko Brđanin Bajović, Laslo Blašković, Mileta Aćimović Ivkov, Dragan Jovanović Danilov, Damir Malešev, Dejan Tadić, Milenko Stojičić, Mirko Vuković, Radomir D. Mitrić, Maja Belegišanin, Ivan Despotović, Irena Bera, Aleksandra Marilović, Srđan Orsić i drugi.
Napisao je dramu Čitaj Trakla, koja je emitovana na Radio Novom Sadu, 1983. godine. Autor je dokumentarno-umetničkih emisija: Ojkača – vekovna pesma Potkozarja, TV Novi Sad, 1990; Ojkača – ljuta milošta krajiška, RTRS, 2003; Ojkača – i otac i mati, RTRS; 2003. i Ojkača – lirska pozlata krajiške duše, TV Novi Sad. Zvučni primeri ovog izvornog pevanja arhivirani su u Radio Novom Sadu. Knjiga Ojkača doživela je pet izdanja. Reagovao je na postavljanje ojkanja i bećarca na liste Uneska za svetsku nematerijalnu kulturnu baštinu.
Autor je umetničko-dokumentarne emisije Tragom Branka Radičevića, TV Novi Sad, 1986. U serijalu Pesničke vedrine TV Beograd, 1998, urađena je emisija “Tajni dah’‘ posvećena njegovom pesništvu. U okviru serijala Reč i delo TV Novi Sad, 1998. godine, jedna je emisija posvećena je njegovoj poeziji. Povodom knjige Šajkaški soneti, RTV je 2008. godine uradila dokumentarno-umetničku emisiju Šajkaške milošte, posvećenu najranijem pesnikovom detinjstvu. U serijalu RTV Kroz odškrinuta vrata književne radionice, 2011. godine, urađena je dokumentarno-umetnička emisija Meni svaka reč je nevina prvina, u kojoj su, po konceptu serije, predstavljeni stvaralaštvo i život oca pesnika i kćerke glumice, Nenada i Milice Grujičić. U serijalu Spomenici Vojvodine, autor je dokumentarno-umetničke emisije Brankov grob na Stražilovu, RTV, 2011.