UZALUDNO ŠKOLOVANјE – XXI – ANDRIĆ U ZABLUDI O BOGUMILIMA
Beogradski dnevni list „Politika“ je objavila 10. aprila 2017. godine doktorski rad srpskog književnika i dobitnika Nobelove nagrade, Ive Andrića: „RAZVOJ DUHOVNOG ŽIVOTA U BOSNI POD UTICAJEM TURSKE VLADAVINE“, odbranjenog na Univerzitetu „Karl Franc“, u Gracu, 1924. godine. Prvo poglavlјe doktorata je pod naslovom: „Predistorija. Duhovni život u Bosni pre truskog osvajanja“ i ono je ubedlјivo svedočanstvo o tome – da su Austrija i Vatikan u 19. stoleću temelјno falsifikovali srpsku srednjevekovnu istoriju, što nije primetio ni umni Ivo Andrić, pa je jedan od najvećih austrijskih falsifikata uneo u svoj doktorski rad. Naravno, poput njega, to su činili i drugi najškolovaniji lјudi bivše Jugoslavije. Svi su oni bili u zabludi i verovali su da je u Bosni, u Srednjem veku, postojala neka nehrišćanska „Bosanska crkva“, čiji su se vernici, najčešće obeležavali za BOGUMILE i PATERENE. Evo kako Ivo Andrić unosi taj falsifikat u svoj rad:
„… Kralј se (Stevan Tomaš) razvodio od svoje žene bogumilke, da bi se oženio kćerkom hercega Stefana Vukčića, koji, mada i sam pataren, pristaje da mu kći pređe u katoličanstvo…“
Pogledajmo i najizrazitije Andrićevo verovanja u austrijsko-vatikanski falsifikat – da su postojali bogumili, ili patereni u Bosni, mada su oni samo izmišlјotina, da bi kolonijalnoj Austriji i Vatikanu to bila osnova za rasrblјivanje Srba muslimana i stavaranje od njih (navodne) nesrpske nacije – Bosanaca, kojoj je „naučna“ osnova bila bogumilstvo, ili paterenstvo. Uneto je u istorijsku nauku, da su Srbi muslimani (Bosanci) imali svoje pretke BOGUMILE, koji nisu preci i pravoslavnim Srbima. Toj podvali se nije mogao odupreti ni Ivo Andrić, nego je u svom doktorskom radu nastavio spominjanje nehrišćanskih vernika – bogumila ili paterena, koje su, navodno, Vatikan i Ugarska molili da pređu u katoličku veru, čime se, kobajagi, omogućavala lična visoka civilizacijska odlika – darovana sa Zapada i od Rimokatoličlke crkve:
„… Bez obzira na to što je visoko plemstvo svoje versko opredelјenje veoma lako prilagođavalo interesima, većina naroda je ostala verna ‘bosanskoj crkvi’, te je bogumilstvo izgleda i nadalјe igralo značajnu ulogu u državnom životu. Tako je, na primer, kralјu pošlo za rukom da na žalbe franjevaca – kako on ne goni bogumile, uveri papu da ‘ne može, bez opasnosti gubitka kralјevine, paterene istrebiti’…“
Da je ovaj kolonijalni falsifikat o bogulima, ili paterenima zaslepio i umnog Ivu Andrića, vidi se po tome, što je blagonaklono prihvatio i austrijsko-vatikanski zahtev – da se u Bosni ne sme ispovedati na srpskom jeziku?! To Andrić podržava u svom radu, a podleže i drugim istorijskim falsifikatima, pa pravoslavnu veru označava kao „šizmu“, a katoličku kao „čistu veru“, mada je u ime katoličanstva učinjeno toliko zločina na svim kontinentima. Evo ta tri falsifikata, koje je, u svom doktorskom radu, prihvatio i Ivo Andrić:
„Crkveni jezik, uprkos svim teškoćama, ostao je latinski. Prvo zato što je na taj način crkvenim vlastima bio omogućen nadzor nad čistotom vere, dok je upotreba narodnog jezika veoma lako sa sobom povlačila tragove bogumilske jeresi i pravoslavne šizme…“
Sasvim je moguće, da je Ivo Andrić kasnije shvatio kako je istorija Srba falsifikovana od strane Austrije i Vatikana, a te je falsifikate uneo u svoj doktorski rad, pa je zato odbijao njegovo objavlјivanje. Poslednjih decenija je (dvadesetog stoleća i početka dvadeset prvog) dokazano, da nijedan bogumil nije postojao u srednjevekovnoj Bosni, pa ni pateren, nego da su katolici zvali pravoslavne Srbe bogumilima i paterenima, a pravoslavni Srbi su zvali, takođe, katolike bogumilima i paterenima. O tome je najbolјe studije napisao prof. dr Miodrag Petrović. U svojim rdovima, Petrović navodi da su se, u političkom rečniku Srednjeg veka, katolici zvali imenima sekti iz prvih stoleća Nove ere: i bogumilima i paterenima. Istovremeno su papa i katoličke države zvale pravoslavne Srbe i bogumilima i paterenima. Sve je to lepo objasnio dr Miodrag M. Petrović, član Srpske akademije nauka i umetnosti, u svojim delima: „Novi podaci Nikodima Himnografa o jeresi u Srbiji i Bosni srednjeg veka“, „Arheografski prilozi“, „Kudugeri-bogumili u vizantijskim i srpskim izvorima i ‘Crkva bosanska’“ i „Slovensko srednjevekovno nasleđe“.
Istinu o tome da su katolici zvali pravoslavne bogumilima, a pravoslavni su (suprotno tome) zvali katolike bogumilima i drugim imenima sekti iz prvih stoleća Nove ere, imamo i u knjizi Vase Glušca: „Istina o bogumilima“, pisanoj pre Drugog svetskog rata, negde u isto vreme kad je i Ivo Andrić završio svoj doktorski rad. Verovatno je ta istina o bogumilima u knjizi Vase Glušca primorala Ivu Andrića da ne objavlјuje sadržaj svog doktorskog rada!
Sve sam ovo objasnio u knjizi: „Bivši Srbi Bošnjaci – bogumila nije bilo“, Izdavač „Miroslav“, Beograd, Goce Delčeva 15, tel 011/297-0875, mirmi011@gmail.com
S poštovanjem,
Slobodan Jarčević, s.r.