Serafim Šolaja
(Pađeni , Dalmacija, 1800 – Mostar, 1853)
Kršteno ime Stefan Šolaja rođen je u Dalmaciji.Otac mu se zvao Jovan, a majka mu je umrla na porođaju.Brigu o njemu preuzela je baka, a kad je malo odrastao otišao je u službu kod Srbina Jake Milovića u Drniš.
U manastiru Krupa naučio je čitati,pisati (staroslovenski) i crkveno pojanje.Pisao je i čitao još i italijanski.Njegov duhovnik Makarije Vukadinović poveo ga je za đaka u parohiju opuzensku na Neretvi.
Sa željom da se zamonaši otišao je u manastir Žitomislić kod Mostara.Josif mitropolit Hercegovački rukopoložio ga je 6.juna 1826. za jerođakona, a iste godine 15.avgusta za sveštenika.
J.Pamučina opisuje ga da je bio srednjeg rasta,crnoput i tamnih očiju, crne kose i crne,podugačke brade. Uvijek besprekorno čist i posvećen vjeri.
U manastiru Žitomisliću Stefan se zamonašio i dobio monaško ime Serafim.Službovao je u Žitomisliću sve do smrti.Bio je omiljen u narodu.
Umro je 4.oktobra 1853.
Članak „Monastir Žitomisliđe u Hercegovini ili Zadužbina Miliradovića“ Serafima Šolaje, objavljen u Srpsko-dalmatinskom magazinu za 1846. godinu, nastavlja, sa jedne strane, Vukov rad na opisivanju naših manastira, a, sa druge, prethodi čitavom nizu istovetnih opisa koji će uslijediti poslije njega; naročit procvat ove književne vrste (u kojoj se prepliću istorija, legenda, predanje i novelistička proza) desiće se sa pojavom periodičnih publikacija u BiH, odmah po austrougarskoj okupaciji.
(M.Sadžak-Književna Krajina)-Monastir Žitomisliđe u Hercegovini ili Zadužbina Miliradovića
Joanikije Pamučina – Serafim Šolaja (Srpsko- dalm. magazin 1896.)