Stojan Aralica
(Škare, Otočac, 24. decembar 1883 — Beograd, 4. februar 1980)
Srpski slikar i grafičar, koji je bio član ULUSa, SANU i JAZU.
Stojan Aralica, slikar i grafičar, prve pouke iz slikarstva dobio je u privatnoj školi Henriha Knira u Minhenu.
Godine 1910. upisuje se u klasu Karla Mara na minhenskoj Visokoj školi za likovnu umetnost, a dve godine kasnije prelazi u klasu Ludviga Herteriha. Po izbijanju rata dolazi u Zagreb i otvara privatnu slikarsku školu. Potom odlazi u Prag, gde pohađa grafički odsek Akademije za likovnu umetnost, kod Augusta Bremsa, a potom kod Maksa Švabinskog.
Slikarski stil mu je u duhu pariskog postimpresionizma i lirske apstrakcije. Njegovo delo je puno vedrine i optimizma, sa istančanim osećajem za boju i prozračnu atmosferu mediteranskog podneblja. Najznačajnije slike: „Motiv iz Lošinja“, „Žena sa slamnim šeširom“, „Portret B. Petronijevića“, „Put“ i dr.
Po povratku u Zagreb zaposlio se kao šef grafičkog odeljenja u zagrebačkim Novostima, pa kao nastavnik u zagrebačkoj gimnaziji. U peridu od 1925-1934 boravi u Parizu, od toga jednu godinu u ateljeu Andre Lota. Učestvuje na izložbama Jesenjeg salona, Salona nezavisnih i Salona Tiljerije. Leta uglavnom provodi na Rabu, u Lici, Otočcu, Rovinju, Dubrovniku, gde istovremeno i slika.
Od 1948.godine živeo je u Beogradu gde je i sahranjen u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.
Bio je član ULUS-a i umetničkih grupa Oblik, Dvanaestorica i Šestorica. Samostalno je izlagao u Zagrebu, Osijeku, Karlovcu, Beogradu, Splitu, Stokholmu, Somboru. U Otočcu je 1972. osnovao fond Stoajna Aralice.
Njegov opus čini preko 1500 umetničkih dela. On se hronološki može podeliti na minhensku, parisku, zagrebačku i beogradsku fazu, sa jasno određenim stilskim obeležjima. U prvoj fazi vidljivi uticaji akademizma i secesije. Počinje sa portetima i sakralnim motivima, da bi potom nastavio da radi portete i aktove. U Parizu iz osnova menja umetnički pristup, a najčešći motivi su mu pejzaž i mrtva priroda. U vreme kada je živeo u Zagrebu slikao je prevashodno intimne isečke predela sa Jadrana. To je najuspešnije doba njegovog stvaralaštva, sa slikama punim topline, svetlosti i intezivne čiste boje.
Izabran je za člana SANU i JAZU. i dobio niz priznanja i odlikovanja.
