Vladimir Varićak
(Švica kod Otočca, 1. mart 1865 — Zagreb, 17. januar 1942)
Rođen je kao treće od devetoro djece u porodici Mihajla i Petre Varićak u etnički srpskoj porodici u selu Švica pokraj Otočca 16. Marta 1865. godine u tadašnjem Austrijskom carstvu, prostor današnje Hrvatske.
Osnovnu školu je pohađao u Sisku, u Petrinji srednju školu koju je završio 1880. godine, a višu školu u Zagrebu koju je završio 1883. godine. Studirao je matematiku i fiziku na Filozofskom fakultetu u Zagrebu. Diplomirao je 1888. godine. Doktorirao je već 1891. godine na temu „Teorija nožištnih krivulja“.[Nakon toga radio je kao profesor na realnim gimnazijama u Zemunu, Bakru, Zagrebu i Osijeku. Predavao je Milutinu Milankoviću. Nastavio je s akademskim napredovanjem, habilitovan je na Filozofskom fakultetu 1895. godine, a iste godine mu je dodeljena dozvola predavanja na univerzitetu (venia legendi) za algebarsku analizu i sfernu trigonometriju. 1898. godine je osnovana Šumarska akademija. Varićak je u novoj školi postavljen kao profesor matematike i fizike. 1899. godine je postao suplent na Filozofskom fakultetu nakon što je otišao profesor Karel Zahradnik u Brno, a već 1902. predaje matematiku kao redovni profesor. Redovni je član HAZU-a od 1904. godine. Veoma je zaslužan za uspeh hrvatskog matematičara Radivoja Kašanina koji je tada studirao u Zagrebu, i bio je instruktor Đuri Kurepi. Akademske godine 1921–1922. Varićak je vršio dužnost dekana fakulteta. Bio je rektor Univerziteta u Zagrebu od 1921. do 1922. godine. Prorektor je bio nakon rektorskog mandata u tri navrata 1922–1923. zatim 1928–1929. i 1931–1932. godine. Kad je umro rektor Miler 1928. godine, po drugi je put je izabran za prorektora.Bio je član Jugoslovenske akademije nauka i umetnosti, Srpske akademije nauka i umetnosti, Češke akademije nauka, Hrvatskog prirodnjačkog društva i Jugoslovenskog matematičkog društva.
Po uobičajenoj praksi Hrvata i ovaj naučnik je u Hrvatsku enciklopediju uveden kao Hrvat, bez naznake da je srpskog porijekla.
