Vojo Dimitrijević
(20. maj 1910, Sarajevo; 12. august 1980, Sarajevo)
Dimitrijević je rođen u Sarajevu 1910. godine. Njegov slikarski talenat je otkriven još u gimnazijskim danima, a nakon što je na izložbi đačkih radova u Pragu osvojio prvu nagradu, životni put mu je bio jasan. Slikarstvo je studirao u Beogradu, a potom u Parizu proveo godinu dana na usavršavanju kod poznatog slikara Andrea Lota.
U Beogradu se uključuje u studentski kulturni život, posjećuje izložbe i prvi put izlaže 1933. godine. U to vrijeme, Dimitrijević se u svojim djelima bavi socijalnom tematikom: prikazuje život gradske sirotinje koja tavori po tavanima, skloništima i spava gdje god je san snađe.
Na Dimitrijevićevo slikarstvo utjecali su različiti slikarski pravci: fovizam, nadrealizam i ekspresionizam, a na posljetku i apstraktno slikarstvo, ali u mnogim djelima ostaje vjeran realističnoj koncepciji. Njegov umjetnički opus razvijao se od socijalno angažovanog slikarstva, preko geometrijske apstrakcije, pa sve do konceptualnih slikarskih praksi.
U Pariz je stigao kao 28-godišnjak koji iza sebe već ima zavidan opus. Pod utjecajem građanskog rata i Picassove Guernice, stvara jedno od svojih najznačajnijih djela, Španija 1937. U isto vrijeme nastaje i jednako poznato djelo Sjećanje na moju zemlju Bosnu.
Španija 1937., detalj Polovinom 1939. Vojo se vraća u Sarajevo i s kolegama i istomišljenicima osniva Umjetničko društvo Collegium Artisticum, a iste godine organizuje i svoju prvu samostalnu izložbu u rodnom gradu.
“Iz njegove umjetnosti je proizašlo sve ono što danas jednim imenom nazivamo moderna umjetnost. To je bilo vrijeme socrealizma, vrijeme poslije rata kada su mnogi slikari radili realistički i veristički. Vojo je imao iskorak koji je bio riskantan, hrabar i visoko kvalitetan”, rekao je Strajo Krsmanović direktor Umjetničke galerije BiH.
U prvim godinama nakon rata, Vojo slika teme rata i poslijeratne obnove, te osniva prvu Umjetničku školu i Udruženje likovnih umjetnika. Više puta je biran za predsjednika Udruženja likovnih umjetnika BiH, a postao je i član Akademije nauka i umjetnosti BiH.
U opsežnom poslijeratnom opusu Voje Dimitrijevića treba spomenuti veliku kompoziciju za spomen-sobu Mladoj Bosni, kao i model za stope Gavrila Principa, koje će biti utisnute u betonu kao spomenik Sarajevskom atentatu, te velike kompozicije u kafani Park i u Fabrici duhana Sarajevo. U godinama nakon rata nastaju i djela Sarajevo u kiši i Jablanovi, kao i njegove velike kompozicije Katastrofa i Život, a iz tog doba je i njegov svima poznati vitraž koji se danas može vidjeti u holu Historijskog muzeja s čuvenom porukom: “Smrt fašizmu, sloboda narodu”
