Ovaj odlično osmišljeni simbol više priliči nekoj vjerskoj organizaciji nego političkoj (Dveri), pošto simbolički predstavlja Mariju i Isusa, a sve zajedno liči na srce i simboliše ljubav koja nam je svim potrebna, pogotovo surovim imperijalistima i okupatorima. Dok u nama preko nekih vjera razvijaju ljubav prema svim ljudima i cijelom čovječanstvu, oni imaju ljubavi samo prema nekim najbližim ili čak ni to, nego samo prema novcu.
Marija je inače starosrbsko ime koje označava osobu koja mari za nekoga ili nešto. I ono što je najinteresantnije, a krije seMarija je imala prezime. I to Nemanjić, a sin joj se zvao Manojlo. A dobio je prezime Hrist, što je u stvari titula, a izvorno u stvari označava drvo hrast, sveto drvo u starih Srba ispod kojeg smo vršili obrede. Gdje nije bilo hrasta vršili smo obrede ispod nekog drugog drveta, pa smo stoga svoje sveštenike nazivali po tome dervidima koji u istoriji ostadoše poznati kao druidi,a u nekim krajevima i derviši. Interesantno je i dan danas što glagol drviti označava nekoga ko puno i nepotrebno priča, te ga se nema vremena ni živaca slušati.
Da je hrast sveto drvo u Srba i od prije Isusova doba, potvrđuje to što je hrast odvajkada Perunovo drvo (starosrbski bog kojeg su hrišćani počeli prikazivati kao svetog Iliju gromovnika), i običaj kojeg Srbi vijekovima provode, a to je sječa badnjaka, mladog hrastovog stabla uz koji se bdije išćekujući da se Sunce, prvobitni Bog svih naroda svijeta koji omogućava život, počne uspinjati na nebu i dan počinje bivati duži. Božanski značaj drveta hrasta iz Perunovog vremena, su Srbi samo prebacili na vrijeme hrišćanstva i Isus je dobio prezime po Perunovom drvetu.
Pogledajte video sa jednog predavanja u Novom sadu za kojeg nemam informacija kada se održavalo, ima možda i preko deset godina, ali to nije ni bitno, bitna je informacija koja se čula i koja je veoma važna za raspetljavanje prezamršene srbske istorije.
A evo šta kaže i čuveni Plinije o porijeklu Isusa, dakle Skit, a to su srbska plemena koja skitaju, što im samo ime i kaže. Kelti su takođe Selti („C “ se ne čita kao „K“ nego azbučno kao „S“), dakle i u jednom i u drugom slučaju se radi o „seljanima“, narodu koji se seli.
Duško Bošković, 9.5.7524.