Svi su čuli za mit o vitezovima okruglog stola, Robinu Hudu, druidima i drugim stvarima koju su vezali za englesku tradiciju. Ali sve više izbija na vidjelo da je to u stvari sve srbska baština. Ništa neobično kada se zna da je na britanskim ostrvima postojao u antici grad Sorbiodunum. Zahvaljujući ovo nepobitnoj činjenici nije teško izvuči još poneke zaključke vezane za “englesku” tradiciju.
Engleska titula “sir” je u stvari titula koja izvorno znači Sir(B), dakle Srbin. Ako si bio častan i junačan u borbi, uzoran i zaslužan pripadnik zajednice, dobijao si naziv “Srbin”, naravno izgovorenu na način karakterističan tom podneblju i govornim mogućnostima tamošnjeg naroda . I kod nas, odakle je i krenula evropska civilizacija, je donedavno davana titula “Serdar” koja se u stvari odnosila na isto i glasila je “Serbar”, dakle ponovo ista matrica, ako si bio junačan i častan u borbi protiv okupatora i od koristi zajednici, nazivali su te Srbinom.
Očigledno je da nalaženje ovog mača u kamenu baš u ovim našim krajevima, u Bosni, govori da su Srbi mitove koje svojataju Englezi donijeli sa sobom u osvajanju britanskog ostrva. Druidi su ništa drugo nego srbski narodni sveštenici koji su obrede vršili pod drvetom, najčešće Hrastom zaštitnikom boga Peruna tj. Svetog Ilije, po kojem nas nazivaju i Ilirima. Zato su Srbi svoje sveštenike nazivali dervidima, po mjestu držanja obreda. Od tuda vuče i korijen naziva “derviš” u čemu nem aničega ni islamskog niti osmanlijskog niti turskog. Sve je to srbska baština. Samo slijepac to ne vidi, a pokvarenjak neće da vidi.
Robin Hud je gledano mentalnim sklopom kojeg ima, pomaganjem i štićenjem nemoćnih i potlačenih, ispravljanjem krivih Drina, kao i hajdučko-uskočko-partizanskim načinom borbe protiv mnogo jačeg protivnika, u stvari prototip antičkog Srbina, a to mu i samo ime kaže (S)R(o)bin Hud. Srbi i dan danas imaju dosta u sebi ovog mentlanog sklopa, a niti jedan Britanac. Osim ako nije porijeklom Srbin. Ipak su neki geni ljudi iz Sorbiodunuma se raširili Britanskim ostrvima. Edinburg je izvorno bio “Eden breg” (jedan brijeg).
Nije bez razloga i Serbantes kojeg pogrešno vode kao Servantes, opisao svoj narod kroz lik zanesenog viteza koji se bori protiv vjetrenjača. Jer se Srbi uvijek bore protiv mnogo jačeg neprijatelja koji nas nikada nije pobijedio, ali se ni mi nismo uspjevali odbraniti do kraja i svakom carstvu koje nas napadne i koje se na nama slomi, nakandno udahnemo novu snagu, jer postanemo dio tog carstva, uvučemo mu se u vladajuće strukture.
Zato svijetom vlada srbski gen preko bjelačke rase.
Najbrojniji i najrašireniji geni koji su obilježili ovu našu civilizaciju su “I” i “R”, “I” je Ilirski, a “R” je Raški, dakle oba iz srbskog izvora. “I” je dinarski brdsko-planinski, a “R” je ravničarski gen. Brutalno pojednostavljeno, ali najbliže istini, mada se svi trude da sve izkomplikuju u objašnjenjima samo da bi prikrili pravu istinu koja je veoma jednostavna, kao uostalom i sve vasionske istine. Evolucija postoji mada je upitan nastanak života i svega u vasioni kao i same vasione, ali je očigledno da je genska struktura podložna evoluiranju tj. prilagođavanju i razvoju, pa tako i ljudi. Praviti nasilu razlike između R1a i R1B gena ili I1 i I2 je politička odluka, a ne naučna, a sve u cilju daljnjeg zamajavanja ljudi i odvlačenja od istine uvlačenjem u priču pretjerane i nepotrebe akademštine.
Zamajavači se rukovode pravilom da većina ljudi smatra da samo prekomplikovano i nejasno objašnjenje objašnjava istinu.
Nalaženje ovog mača iz mitske priče dokazuje da se ne radi o mitu nego istini. Mit je samo da se to dešavalo negdje drugo, a ne ovdje kod nas. Najnovija otkrića naših arheologa o kovanju željeza pomjeraju početak metalnog doba, ali neće Zapad to da ozvaniči, pošto to pomjera žarište evropske civilizacije na srbske teritorije, čime se umanjuje njihova prepotentnost, umišljenost i napuhanost.
Zato Zapad daje prevelik značaj i Grcima i Grčkoj, jer time izbijaju iz srbske baštine mnoge stvari i pripisuju Grcima, ista stvar važi i za Rim i svu antički istoriju. Kao Grci i Italijani su neka silna vojska, a vidimo sada da su jedino Srbi neprikosnoveni na svjetskom nivou u svim sportovima osim u besmislenim, a znano je da dobar vojnik mora biti dobre fizičke spreme, tj. dobar sportaš. Sama ova činjenica ruši mit o Latinima i Helenima kao nekakvim strašnim vojskama. Zna se ko je bio okosnica svih tih vojski.
I da zaključim ovo kucanije sa objašnjenjem odakle vuče korijen riječi CAR. Često se iz latinskog perioda brkaju slova azbučna sa latinicom, jer su oba pisma u stvari izvorno srbska, pa se azbučno “C” nekada pročita kao “C”, pa ode često i u “K”, a nekada ka “S”. Elem, CAR je SAR(B), po istoj matrici nastala titula kao sa početka ovog kucanija.